Σειρά έχει πλέον ο Πρωθυπουργός της χώρας και η αυτή η ίδια η… Πρόεδρος της Δημοκρατίας σε ότι αφορά τις επιστολές-προσφυγές της Σχολικής Εφορίας Μειονοτικού Γυμνασίου-Λυκείου Ξάνθης αναφορικά με το γνωστό πρόβλημα των κτιριακών εγκαταστάσεων και την λειτουργία του σχολείου σε μία βάρδια (πρωινή). Στην σχετική επιστολή μάλιστα που απευθύνουν, εμπλέκουν και την… Συνθήκη της Λοζάνης, δημιουργώντας συνειρμούς, αλλά και «προηγούμενα»… Η «ερμαφρόδιτη» κατάσταση του ιδιοκτησιακού του σχολείου (άλλοτε ιδιωτικό, άλλοτε δημόσιο και άλλοτε μεικτό), επιτρέπει την δημιουργία συγχύσεων με την χρήση «νομικίστικων» όρων και διάφορα «πατήματα», τα οποία χρησιμοποιούνται κατά το δοκούν και από τον πρόεδρο της Σχολικής Εφορίας και πρώην πρόεδρο της αυτοαποκαλούμενης «Τουρκικής Ένωσης Ξάνθης» Αχμέτ Καρά! Το γεγονός ότι το Μουσικό Γυμνάσιο- Λύκειο Ξάνθης στεγάζεται ακόμη σε χωριό και όχι στην πόλη και ακόμη δεν έχει βρει την λύση του το κτιριακό του πρόβλημα (ένα καθαρά δημόσιο Ελληνικό σχολείο) δεν τους λέει κάτι προφανώς!
Σε… «αναπηρικό αμαξίδιο» η ραχοκοκαλιά της οικονομίας μας!
Διαβάζοντας τις δηλώσεις των εκπροσώπων των εργαζομένων στο χθεσινό ρεπορτάζ της «Θ» αναφορικά με τα εργοστάσια που κατεβάζουν «ρολά», διέκρινα μία ταύτιση απόψεων με αυτά που πριν λίγες ημέρες κατέγραφα και εγώ μέσα από την στήλη. Δηλαδή από την στιγμή που μειώθηκε και εν συνεχεία καταργήθηκε το ποσοστό επιδότησης κόστους εργασίας, η μεταποίηση στην Θράκη πήρε την κάτω βόλτα! Και δεν το λένε αυτό οι επιχειρηματίες, οι βιοτέχνες και οι βιομήχανοι, αλλά οι ίδιοι οι εργαζόμενοι οι οποίοι ζουν τα προβλήματα των παραγωγικών μονάδων και κατανοούν ότι δεν υπάρχει κανένα κίνητρο πλέον για κάποιον να επενδύσει στην περιοχή μας! Κι αν κάποιος στον αντίποδα προφασισθεί ότι υπάρχουν προγράμματα επιδοτούμενης εργασίας του ΟΑΕΔ, θα τον παραπέμψω στο… «περίμενε» μέχρι που να εγκριθούν οι πληρωμές μετά από… δύο και τρία χρόνια! Και επιτέλους ας πάψουν κάποιοι να πιπιλίζουν την γνωστή καραμέλα, ότι δηλαδή οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις είναι η ραχοκοκαλιά της εθνικής μας οικονομίας, γιατί μοιάζει με κοροϊδία… Όχι γιατί δεν είναι έτσι, αλλά γιατί η οικονομική πολιτική που ασκείται απέναντι στην «ραχοκοκαλιά» ευθύνεται για το… αναπηρικό αμαξίδιο στο οποίο την έχουν ρίξει!
Δικαίωση… εν μέρει!
Νιώθω ικανοποίηση σε πρώτη φάση από την πρόθεση του Υπουργείου Δικαιοσύνης να αυστηροποιήσει τις ποινές των επίδοξων βιαστών και αυτό γιατί η «Θ» και ο εκδότης της αφιερώσαμε πολλές «σελίδες» και προσωπικές στήλες για το συγκεκριμένο θέμα, με αποκορύφωμα την αρθρογραφία μου της περασμένης εβδομάδας. Πριν στεγνώσει η μελάνη, δημοσιοποιήθηκε η απόφαση. Το θέμα όμως δεν είναι μόνο να νομοθετηθεί (η αυστηροποίηση των ποινών), αλλά και να ισχύσει απ’ ακριβώς στην πράξη… Κοντολογίς να μην βγουν «διευκρινιστικές» στη συνέχεια που να απομειώνουν τον χρόνο φυλάκισης και να τον ελαχιστοποιούν, όπως γίνεται σε όλες σχεδόν τις ποινές φυλάκισης των κακουργημάτων. Γιατί το νομικό πλαίσιο υπάρχει και προβλέπει αυστηρές ποινές, αλλά το θέμα είναι το κατά πόσο ισχύουν στην πράξη… Παρόλα αυτά θεωρώ θετικό το βήμα που έγινε έστω στην περίπτωση της απόπειρας βιασμού που από δύο έως οκτώ έτη που προβλέπονταν θα φθάσει στο «έως είκοσι έτη κάθειρξης» με βάση το νέο νόμο. Ίδωμεν…
Θα σημάνει Χριστούγεννα, αλλά…
Σε 26 ημέρες θα γιορτάσουμε την Γέννηση του Θεανθρώπου. Χριστούγεννα όμως δεν σημαίνει μόνο Santa Claus, λαμπιόνια, φώτα και γιορτές… Ας μην ξεχνάμε ότι τα Χριστούγεννα είναι μία από τις δύο μεγαλύτερες γιορτές της Χριστιανοσύνης, όπου τιμούμε την Γέννηση του Θεανθρώπου που είναι συνώνυμη με τις έννοιες της χαράς, της ελπίδας και της αισιοδοξίας που τόση ανάγκη έχουμε αυτό τον καιρό όλοι μας. Είναι πρωτίστως μία θρησκευτική γιορτή και δευτερευόντως μία γιορτή κοσμική, υπό την έννοια ότι είναι μια γιορτή χαράς, ελπίδας και αλληλεγγύης. Για να κάνουμε πράξη όμως το πραγματικό «πνεύμα» των Χριστουγέννων δεν θα πρέπει να ξεχάσουμε και τους ανθρώπους της διπλανής πόρτας, όπως επίσης και εκείνους τους μοναχικούς ανθρώπους, ιδιαίτερα μιας προχωρημένης ηλικίας, που δεν έχουν κάποιους να τους σφίξουν το χέρι, να κάνουν μια αγκαλιά και να τους ευχηθούν… Καλά Χριστούγεννα! Αυτό είναι το αληθινό πνεύμα των Χριστουγέννων και εκεί πρέπει να εντρυφήσουμε όλοι μας αν θέλουμε να νιώσουμε πραγματικά αυτές τις γιορτές…
