– Διαφωνούν όμως για το ύψος των τιμών
κατασκευαστές και μεσίτες προμηνύοντας και νέες αυξήσεις!
Ιδιαίτερη εντύπωση προκαλούν σε πολλούς ξανθιώτες οι αγορές οικοπέδων, με κόστη που φτάνουν και υπερβαίνουν τις 100.000 ανα στρέμμα, στα οποία μάλιστα ανεγείρονται πολυτελείς κατοικίες ή οικοδομές, την ίδια ώρα που η συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών, αναφέρεται σε οικονομική δυσπραγία και αδυναμία από πληρωμής των πάγιων εξόδων. Ποια είναι όμως αντικειμενικά η εικόνα της οικοδομικής δραστηριότητας στην Ξάνθη; Αποτελεί μία ευκαιρία να καλυφθούν οι ανάγκες που δημιουργήθηκαν αυτά τα έτη της μηδενικής δραστηριότητας; Θα ανέβουν κι άλλο ή θα μειωθούν οι τιμές σε έτοιμες κατοικίες αλλά και σε οικοπεδική γη, στην Ξάνθη;
Απαντήσεις δίνουν μέσα από την “Θ” ο κατασκευαστής (και πρώην αντιπεριφερειάρχης Ξάνθης) κ. Κωνσταντίνος Ζαγναφέρης και ο γνωστός μεσίτης ακινήτων στην Ξάνθη κ. Γιώργος Κεφαλίδης.
“ΟΥΤΕ ΠΑΡΑΝΟΙΑ, ΟΥΤΕ…”ΦΟΥΣΚΑ”
– ΑΝΑΜΕΝΟΥΜΕ ΝΑ ΑΝΕΒΟΥΝ ΚΙ ΑΛΛΟ ΟΙ ΤΙΜΕΣ”
Αναλυτικότερα ο κ. Κεφαλίδης, αναφερόμενος στις τιμές, θεώρησε ότι κυμαίνονται σε λογικά όρια, λέγοντας μάλιστα ότι αναμένεται και περαιτέρω αύξησή τους: “πρώτα από όλα υπάρχει ζήτηση για κατοικία και για την ενοικίαση και για την αγορά. Δεν υπάρχουν κατοικίες. Όλα αυτά τα χρόνια, αυτή η ζήτηση συσσωρεύτηκε και τώρα εκδηλώνεται. Ο κόσμος θα πρέπει να μείνει κάπου. Το αποτέλεσμα είναι να κτίζουν. Είναι μία φυσιολογική διεργασία. Δεν είναι κάτι παράλογο. Όσον αφορά στο θέμα των τιμών, είναι περίπου ίδιες με αυτές πριν την κρίση. Δεν είναι κάτι το εξωφρενικό. Υπάρχει μία παραφιλολογία με τις τιμές γενικά, αλλά αν έχουμε μία βάση το 2010 μέχρι σήμερα με όλο τον πληθωρισμό με ένα 3% ετησίως, θα είχαμε 45% αύξηση και στην έτοιμη κατοικία και στην οικοπεδική γη. Δεν είναι λοιπόν τόσο “τρελά” τα πράγματα που συμβαίνουν. Από εκεί και μετά αν προσθέσουμε και το γεγονός ότι είχαμε και μία αύξηση του κόστους κατασκευής από τα υλικά, ειδικά μετά τον πόλεμο στην Ουκρανία, δεν νομίζω ότι οι τιμές είναι παράλογες. Ακολουθούν μία φυσιολογική εξέλιξη. Άλλο αν εμείς θεωρούμε ότι ο Έλληνας δεν έχει τα χρήματα στην τσέπη για να αποκτήσει κατοικία. Και από ό,τι φαίνεται, τουλάχιστον ένα ποσοστό έχει και πάντα θα έχει. Υπάρχει μία άνοδος σε σχέση με την πτώση που υπήρχε όλο το προηγούμενο διάστημα όπου ήταν σχεδόν μηδενική η οικοδομική δραστηριότητα. Χτίζονται κάποιες κατοικίες, αλλά δεν υπάρχει εκείνος ο “οργασμός” που να δικαιολογεί μία τέτοια ανάλυση για αυτό το φαινόμενο. Πάντα θα υπάρχουν οι άνθρωποι που θα έχουν κάποια χρήματα γι’ αυτές τις κατασκευές και αυτές τις αγοραπωλησίες. Κατά τη γνώμη μου δεν πρόκειται ούτε για παρανοϊκά πόσα, αλλά ούτε και για μία “φούσκα” η οποία θα ξεφουσκώσει. Είναι μία φυσιολογική εξέλιξη των τιμών, μετά από μία συμπίεση 15ετίας περίπου, λόγω αύξησης του κατασκευαστικού κόστους, η οποία συνέβη και λόγω πληθωρισμού όλο αυτό το διάστημα, αλλά και λόγω των διεθνών εξελίξεων με τους πολέμους. Επομένως γιατί να περιμένουμε να κατέβουν οι τιμές; Να ανέβουν και άλλο αναμένουμε. Εξάλλου αυτό το δείχνει και η εξέλιξη στην υπόλοιπη Ελλάδα όπου συναντάται μεγαλύτερη οικοδομική δραστηριότητα από αυτή της Ξάνθης και της Κομοτηνής κατά κύριο λόγο. Δεν είδαμε πουθενά να πέφτουν οι τιμές. Η Αλεξανδρούπολη έφτασε να πουλά 2500-3000 το τ.μ. Και η Καβάλα και η Θεσσαλονίκη και η Αθήνα το ίδιο. Δεν υπάρχει περίπτωση να πέσουν οι τιμές. Αυτό πρέπει να το ξεχάσουμε. Οι τιμές θα συνεχίσουν και θα ανεβαίνουν. Και επαναλαμβάνω για πολλοστή φορά ότι η Ξάνθη και η Κομοτηνή επιμένουν στα όρια της ελληνικής επικράτειας να έχουν την πιο φθηνή αξία στην έτοιμη κατοικία και την πιο φθηνή οικοπεδική γη. Η Ξάνθη και η Κομοτηνή ξεκίνησαν ξανα, δειλά-δειλά, να κτίζουν. Το θέμα της κρίσης στην οικοδομή εμείς το βιώσαμε περισσότερο από κάθε άλλον νομό”.
“ΑΠΟ ΤΙΣ ΦΘΗΝΟΤΕΡΕΣ ΠΕΡΙΟΧΕΣ Η ΞΑΝΘΗ
– ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΟΤΙ ΚΙΝΕΙΤΑΙ Η ΟΙΚΟΔΟΜΙΚΗ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑ, ΑΛΛΑ…”
Από την πλευρά του ο κ. Ζαγναφέρης, τόνισε ότι “πρώτα από όλα η Ξάνθη είναι μία από τις φθηνότερες περιοχές της Ελλάδος τόσο στην απόκτηση γης όσο και στην απόκτηση διαμερίσματος. Από εκεί και πέρα υπάρχει μία δραστηριότητα από τους επαγγελματίες του είδους, τους εργολάβους, ενώ υπάρχει και η ιδιωτική πρωτοβουλία, η οποία δεν νομίζω ότι είναι τόσο ανεβασμένη όσο τα παλαιότερα χρόνια. Είναι μικρότερη. Απλώς επειδή ήταν τελείως ” παγωμένη” η αγορά διαμερισμάτων και οικοπέδων, φαίνεται τώρα ότι κινείται περισσότερο. Ουσιαστικά όμως είναι πολύ πιο μειωμένη από τα χρόνια της “αστακομακαρονάδας” (όπως έχουμε συνηθίσει να λέμε). Δεν πρέπει να μας προκαλεί καμία εντύπωση. Η Ξάνθη είναι φθηνότερη ακόμη και αν δείτε γειτονικό νομό της Ροδόπης και της Αλεξανδρούπολης. Όσον αφορά στο πρόβλημα της στέγασης, σκοπός της αστικής και της ημιαστικής οικογένειας ήταν “να παντρευόμαστε, να συμμαζευόμαστε και να βρούμε ένα κεραμίδι να βάλουμε το κεφάλι μας από κάτω”. Αυτή η νοοτροπία εξακολουθεί να ισχύει. Και παρόλο που σήμερα τη νεολαία την βλέπω λίγο αποστασιοποιημένη, πιστεύω ότι είναι μία παράδοση που θα ισχύει όσο υπάρχουν οι Έλληνες που σκέφτονται με αυτό τον τρόπο. Μπορεί να υπάρχει κάμψη, αλλά πάντοτε η αναζήτηση κατοικίας θα είναι το πρώτο πράγμα που θα προσπαθήσει να καλύψει ένα νέο ζευγάρι. Η οικοδομική δραστηριότητα ήταν στο “μηδέν” και τώρα φαίνεται πολύ μεγάλη. Ουσιαστικά όμως δεν είναι κάτι το ιδιαίτερο έναντι άλλων εποχών. Δεν υπάρχουν σπίτια για ενοικίαση, διότι υπάρχουν πολλές νέες απαιτήσεις από τα νέα ζευγάρια και αυτές τις απαιτήσεις τις προσφέρουν οι νέες κατασκευές. Το απόθεμα των κατοικιών είναι άνω των 50 για να μην μπω και άνω των 80 ετών. Οπότε κατά κάποιο τρόπο δεν είναι κάτι που μπορεί να επιζητεί μία οικογένεια. Τέλος αναφορικά με τις τιμές – και μόνο που η αγορά θα μπορέσει αντικειμενικά να ισορροπήσει έναντι γειτονικών νομών- τα επόμενα χρόνια θα έχουμε μια αύξηση 30%. Εκτός αυτού υπάρχει και το πρόβλημα ότι η πόλη δεν έχει επεκταθεί με πολεοδομικά σχέδια. Είναι από τις λίγες πόλεις – λόγω ολιγωρίας των δημοτικών αρχών περισσότερο καθώς εκεί ανήκε αυτό το θέμα – όπου δεν έχει γίνει καμία επέκταση, ούτε φαίνεται άμεσα στον ορίζοντα. Φανταστείτε ότι η επέκταση της Λ. Πύργου ταλαιπωρεί το δήμο (και δεν μπορεί να γίνει τίποτα) εδώ και 40 χρόνια”.
