Για πολύ ακόμη θα είναι “παστωμένοι” μαθητές και καθηγητές στο πρώην πολιτιστικό κέντρο
Κανένα αισιόδοξο «σημάδι»-Είναι πολλά τα λεφτά-Χρ. Βαρδικελδόγλου και Κλ. Ψωμακέλης μιλούν στην “Θ”
Στο… «πουθενά» παραμένει ακόμη το θέμα των νέων κτιριακών εγκαταστάσεων του μουσικού σχολείου Ξάνθης και του ΕΕΕΕΚ Γενισέας, αφού υπολείπεται η μελέτη αλλά και η χρηματοδότηση, που ανέρχεται περίπου σε 15 εκατομμύρια ευρώ (και για τα δύο κτίρια).
Για όλα τα παραπάνω, αλλά και για την σημερινή λειτουργία του σχολείου και την τρέχουσα χρονιά που ξεκίνησε πριν από περίπου ένα μήνα, μίλησαν στην “Θ” οι διευθυντές των σχολείων κ. Χρήστος Βαρδικελδόγλου και Κλεομένης Ψωμακέλης, αντίστοιχα.
“ΠΡΟΣΩΡΙΝΑ ΓΙΑ… 26 ΧΡΟΝΙΑ – ΤΡΑΓΙΚΟΤΕΡΗ ΚΑΘΕ ΧΡΟΝΟ Η ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ”
Αναλυτικότερα αναφορικά με το Μουσικό Σχολείο Ξάνθης, ο κ. Βαρδικελδόγλου, επισήμανε ότι “φέτος στο σχολείο αριθμεί 200 μαθητές και 65 καθηγητές. Από τις 96 αιτήσεις που είχαμε καταφέραμε να πάρουμε τελικά 60 παιδιά φέτος. Κάτι το οποίο δεν νομίζω να ισχύσει του χρόνου. Θα είναι πολύ λιγότερα. Το χωροταξικό μας παραμένει το ίδιο. Το σχολείο δεν πρόκειται να μεγαλώσει στο υπάρχον κτίριο και τα προβλήματα πολλαπλασιάζονται κάθε χρόνο. Φανταστείτε ότι τώρα έρχονται οι διαδραστικοί πίνακες που προσφέρει το Υπουργείο Παιδείας και δεν έχουμε πού να τους κρεμάσουμε. Δεν χωρούν ώστε να έχουμε παράλληλα άσπρο πίνακα αλλά και διαδραστικό πίνακα, χώρια που οι περισσότερες αίθουσες είναι με γυψοσανίδα. Το πρόβλημα όσον αφορά στη σίτιση σε κακοκαιρία, παραμένει επίσης το ίδιο. Ευτυχώς ο καιρός μας κάνει το χατίρι και μπορούμε και τρώμε έξω στην αυλή. Εάν βρέξει, έχουμε θέμα με το που θα προαυλιστούν τα παιδιά καθώς δεν υπάρχει ούτε στέγαστρο και βασικά δεν υπάρχει χώρος για να σιτιστούν. Αντιλαμβάνεστε ότι αντεδείκνυται να τρώνε μέσα στις αίθουσες. Επιπλέον έχουν έρθει καινούργιοι καθηγητές μουσικής και δεν υπάρχουν αίθουσες για να διδάξουν. Κάνουν μάθημα στους διαδρόμους. Κάθε χρόνο η κατάσταση γίνεται τραγικότερη. Όσον αφορά στο θέμα του νέου κτιρίου, η ενημέρωση που έχουμε παραμένει αυτή που είχαμε από πέρυσι την άνοιξη. Δεν έχουμε κάποια εξέλιξη ή τουλάχιστον εγώ δεν έχω ακούσει κάτι άλλο. Μάλλον τα νερά έχουν “λιμνάσει” και πάλι και πρέπει να κάνουμε κάτι ώστε να μπορέσουμε να επανεκκινίσουμε το θέμα, διότι αυτό συμβαίνει εδώ και 25 χρόνια. Αυτή τη στιγμή προσπαθούμε να οργανωθούμε αναφορικά με την καθημερινή μας λειτουργία και σε δεύτερο χρόνο, όπως γίνεται κάθε χρόνο, θα συνεδριάσουμε μαζί με τον σύλλογο γονέων και κηδεμόνων. Πλέον η ανάγκη είναι επιτακτική και όλη η κοινωνία της Ξάνθης και όχι μόνο, είναι μαζί μας. Όλοι είναι συμμαχοί μας πάνω στο κοινό όνειρο και φυσικά συμμαχός μας είναι και ο δήμαρχος Αβδήρων κ. Τσιτιρίδης, ο οποίος μας έχει υποσχεθεί – και προεκλογικά από ο,τι ξέρω – την ανέγερση του νέου μουσικού σχολείου, αλλά και γενικά η τελευταία δήλωση που είχε γίνει την Άνοιξη ήταν ότι είναι σε πολύ καλή δρόμο και ότι είμαστε πολύ κοντά. Αναφορικά με τα χρήματα για την ανέγερση, είναι πολλά, αλλά τα κονδύλια που έρχονται από την ευρωπαϊκή ένωση στην Ελλάδα, δεν είναι πολλά για τέτοια προγράμματα. Αυτό βέβαια προϋποθέτει βούληση. Χρειάζεται ανθρώπους από τον Δήμο Αβδήρων για να κινητοποιηθούν προς στην Περιφέρεια και σε συνεργασία με τον Περιφερειάρχη, θεωρώ ότι δεν είναι δύσκολο να γίνει. Δεν είναι ακατόρθωτο. Χρειάζεται βούληση αλλά και εγρήγορση. Ο κόμπος έχει φτάσει στο χτένι. Έχουμε φοβερό πρόβλημα στέγασης. Εμείς δεν είμαστε της αντίδρασης. Περιμένουμε πρώτα δράση από την πλευρά του δήμου και αναλόγως με την δράση, θα δούμε αν θα υπάρξει αντίδραση. Κουραστήκαμε πλέον με τις ανακοινώσεις, με τα ευχάριστα νέα, με τους πανηγυρισμούς κλπ. Είμαστε εκεί που ξεκινήσαμε. Στο 1998 που ήρθαμε για προσωρινή εγκατάσταση στη Διομήδεια. Και είμαστε ακόμη εκεί”.
“ΕΙΧΑΝ ΠΕΙ ΟΤΙ ΘΑ ΤΕΛΕΙΩΣΕΙ ΤΟ ΦΘΙΝΟΠΩΡΟ Η ΜΕΛΕΤΗ -ΥΨΗΛΟ ΤΟ ΚΟΣΤΟΣ ΑΝΕΓΕΡΣΗΣ”
Αναφορικά με το ΕΕΕΕΚ Γενισέας, ο κ. Ψωμακέλης εξήγησε ότι “είχαν πει ότι το φθινόπωρο αυτό θα τελειώσει η μελέτη από το υπουργείο. Γιατί ανέλαβε το υπουργείο να κάνει τη μελέτη. Ενώ η μελέτη θα γίνονταν από την Περιφέρεια, οι Περιφέρεια δεν είχε προσωπικό αλλά ούτε και τα χρήματα κι έτσι – με παρέμβαση και προσπάθεια του Σπ. Τσιλιγγίρη- ανέλαβε το υπουργείο να κάνει τη μελέτη. Μας είπαν ότι το φθινόπωρο η μελέτη θα είναι έτοιμοι. Μπαίνουμε λοιπόν σιγά-σιγά προς το φθινόπωρο και αν μέχρι τα Χριστούγεννα η μελέτη είναι έτοιμη, θα είναι ένα πολύ μεγάλο βήμα. Μετά πάμε στο στάδιο της εφαρμογής. Εκεί θα χτυπήσουμε την “πόρτα” της Περιφέρειας για το αν υπάρχουν κονδύλια – προφανώς ΕΣΠΑ -για να υλοποιηθεί. Το κόστος της ανέγερσης ανέρχεται περίπου σε 15 εκατομμύρια ευρώ. Είναι αρκετά μεγάλο. Δεν ξέρω λοιπόν αν υπάρχουν τα απαιτούμενα χρήματα στην Περιφέρεια. Μου είπαν πολύ να ξεκινήσω να χτυπώ πόρτες στην Περιφέρεια, αλλά αν δεν έχω κάτι στα χέρια μου πώς να το κάνω; Αυτό το τρέχουμε εδώ και 30 χρόνια και δεν έχει γίνει τίποτα. Για εμένα λοιπόν θα πρέπει να κάνουμε λίγη υπομονή μέχρι τα Χριστούγεννα για να μας πούνε από την Αθήνα ότι είναι έτοιμη η μελέτη. Πάντως είναι μεγάλο βήμα γιατί χρειάζονταν 500.000€ για να γίνει και αυτά δεν τα είχαμε ούτε εμείς ούτε η Περιφέρεια. Θα είναι ένα μεγάλο βήμα γιατί πρώτη φορά θα φτάσουμε στο ότι υπάρχει εγκεκριμένη μελέτη, εάν συμβεί αυτό. Γιατί 20 χρόνια είμαστε στο ότι “ο φάκελος διορθώνεται, λείπουν οι “τάδε” μελέτες κλπ”. Αυτά άκουγα πάντα και ο φάκελος ήταν ημιτελής. Ένα βήμα μεγάλο είναι ότι πήρε έγκριση από το Υπουργείο Παιδείας και το μέγιστο βήμα είναι ότι ανέλαβε το υπουργείο να κάνει τη μελέτη. Κανένας δεν μπορεί να το κάνει με ίδιους πόρους αυτό. Δεν ξέρω αν ο κ. Τοψίδης έχει χρήματα (και δεν έχει πάει ακόμη ο σύλλογος γονέων, ο σύλλογος εκπαιδευτικών, ο ίδιος ο δήμαρχος γιατί δεν έχουμε κάτι χειροπιαστό στα χέρια μας). Κατά τα λοιπά το σχολείο λειτουργεί πάρα πολύ καλά. Έχουμε σχεδόν ολοκληρωμένο πρόγραμμα, ενώ για πρώτη φορά ήρθαν όλοι οι συνάδελφοι πριν ξεκινήσουν τα μαθήματα. Τα ταξί λειτουργούν άψογα. Δεν έχουμε πρόβλημα λειτουργίας αλλά ούτε προβλήματα όσον αφορά στα αναλώσιμα υλικά. Ο δήμος είναι δίπλα μας σε αυτό. Φέτος διορίστηκαν πολλά άτομα και κυρίως ειδικό εκπαιδευτικό προσωπικό (ψυχολόγοι, κοινωνικοί λειτουργοί κλπ). Έχω τώρα δύο ψυχολόγους, μια κοινωνική λειτουργό, δύο φυσικοεραπευτές, δύο λογοθεραπευτές, μια εργοθεραπεύτρια, μία νοσηλεύτρια και περιμένω άλλη μία και δεν υπάρχει κανένας χώρος για αυτούς τους ανθρώπους. Δεν υπάρχει χώρος για να δουλέψουν. Δουλεύουν στους διαδρόμους, στις καρέκλες και στα παγκάκια. Δεν υπάρχουν οι απαιτούμενοι χώροι. Αυτή είναι η εικόνα του ΕΕΕΕΚ με 52 παιδιά και 12 τμήματα. Είναι μεγάλο σαν ειδικό σχολείο. Το φέραμε “βόλτα” βέβαια αλλά για ένα ειδικό σχολείο δεν μπορείς ποτέ να λες μεγάλα λόγια”.
