Συνεχίζουν την απεργία οι μικροβιολόγοι, αλλά…
Συνεχίζουν και για αυτή την εβδομάδα την απεργία τους οι μικροβιολόγοι και τα εργαστήριά τους, δημιουργώντας μια ογκωδέστατη λίστα αναμονής ασθενών, αρκετοί εκ των οποίων μάλιστα επείγονται για μικροβιολογικές εξετάσεις. Απευθυνόμενοι στους αρμόδιους για το αν υπάρχουν κάποια εργαστήρια που εξυπηρετούν επείγουσες ανάγκες, η απάντηση ήταν αρνητική. Άρα λοιπόν σε επείγουσες περιπτώσεις οι ασθενείς πρέπει να προσφεύγουν στον ΕΟΠΠΥ ή στο νοσοκομείο ακολουθώντας φυσικά την διαδικασία που προβλέπεται και που μπορεί να μην είναι κοστοβόρα, αλλά σίγουρα είναι χρονοβόρα. Το θέμα είναι ποιος θα εκτιμήσει την σοβαρότητα της κάθε περίπτωσης για να εγκρίνει και την αμεσότερη διεκπεραίωση των εργαστηριακών εργασιών. Θα πρέπει να βρεθούν άμεσα λύσεις και όχι μόνο στην θεωρία, αλλά στην πράξη. Και για να πούμε και των μικροβιολόγων (όπως και των ακτινοδιαγνωστικών κέντρων) το δίκιο, οι άνθρωποι περιμένουνε κάτι χρόνια να εισπράξουν τα χρήματά τους από την συμμετοχή του δημοσίου και στις περισσότερες περιπτώσεις χάνουν τα μισά από αυτά! Γι’ αυτό δημιουργούνται και παρεξηγήσεις με τους ασθενείς που καλούνται να πληρώσουν περισσότερα από τα προβλεπόμενα…
Το ταμείον είναι… μείον!
Δεν ξέρω αν «φταίνε» οι ευρωεκλογές που έχουν στερέψει από χρήμα τα δημοτικά ταμεία, αλλά πληροφορούμαι ότι η ρευστότητα είναι… λέξη άγνωστη για τους περισσότερους δήμους αυτό τον καιρό. Αν δεν υπήρχαν δηλαδή ενταγμένα έργα σε διάφορα περιφερειακά και περισσότερο εθνικά, αλλά και ευρωπαϊκά προγράμματα, δεν θα κουνιόταν «φύλλο»! Υπάρχει σαφώς και μία στασιμότητα σε έργα (κάτι ψιλοπαρεμβάσεις και προμήθειες των απαραίτητων), ενώ αν συνεχιστεί έτσι η κατάσταση και μετά τις ευρωεκλογές θεωρώ ότι δεν θα έχουμε καλά ξεμπερδέματα! Αλλά θα μου πείτε πως είμαστε ακόμη στην αρχή και πως έχουμε ακόμη 4,5 χρόνια για τις… επόμενες αυτοδιοικητικές εκλογές, αλλά ο χρόνος περνάει γρήγορα και αν δεν μπει το νερό στο αυλάκι εγκαίρως, αν δεν ξεκινήσουν δηλαδή κάποια έργα από τώρα, δύσκολα θα δούμε να τελειώνουν μέσα στην τρέχουσα αυτοδιοικητή περίοδο. Και τα λέω όλα αυτά έτσι απλά προς υπενθύμιση… Στην θέση των Δημάρχων της Ξάνθης θα κοιτούσα να διευκολύνω τουλάχιστον την καθημερινότητα των πολιτών με μικροπαρεμβάσεις που έχουν μικρό κόστος και με έργα που θα «φαίνονται», όπως για παράδειγμα καθαριότητα, το πράσινο, τα πεζοδρόμια κλπ… Λέμε τώρα…
Αγνοούν συνειδητά τα τοπικά ΜΜΕ
Δεν θα διαφωνήσω ότι τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης (τα λένε και socials) έχουν αμεσότητα στην επικοινωνία, πλην όμως εγκυμονούν σοβαρούς κινδύνους με τα λεγόμενα fake news, την παραποίηση και διαστρέβλωση θεμάτων και καταστάσεων και σε πολλές περιπτώσεις τον διασυρμό προσώπων. Κάποιοι όμως επιμένουν αποκλειστικά και μόνον στα socials αγνοώντας τα τοπικά ΜΜΕ όταν πρόκειται για κάποιες διοργανώσεις και μέχρις εδώ είναι επιλογή τους… Στη συνέχεια όμως διαμαρτύρονται γιατί δεν καλύπτουν αυτές τις διοργανώσεις τα ΜΜΕ, ενώ προηγουμένως οι ίδιοι τα έχουν αγνοήσει! Το περασμένο Σαββατοκύριακο για παράδειγμα είχαμε δύο σημαντικές αθλητικές διοργανώσεις και πιο συγκεκριμένα το Godzilla Xanthi Trail, αλλά και σκοπευτικούς αγώνες στο σκοπευτήριο του Δαφνώνα χωρίς καμία ενημέρωση-πρόσκληση στα τοπικά ΜΜΕ. Από την στιγμή λοιπόν που οι ίδιοι οι διοργανωτές δεν «γουστάρουν» τα τοπικά ΜΜΕ, έχουμε κι εμείς κάθε δικαίωμα να μην γουστάρουμε να καλύψουμε τα συγκεκριμένα αθλητικά γεγονότα… Κατά τα άλλα ο καθένας κάνει τις επιλογές του…
Καλό ταξίδι Χρήστο…
Συνεχίζουν να φεύγουν νέοι άνθρωποι από κοντά μας και δυστυχώς τον τελευταίο καιρό πολλοί από αυτούς φεύγουν εντελώς ξαφνικά και με ακαριαίο τρόπο. «Θύμα» αυτής της παλιοκατάστασης ο γνωστός συμπολίτης μας ΧΡΗΣΤΟΣ ΜΙΧΑΗΛ, ο οποίος κατέρρευσε ξαφνικά στα 67 του χρόνια. Ένας νέος, δυναμικός, δραστήριος και δημιουργικός συμπολίτης μας, επιτυχημένος επιχειρηματίας του «Mr Game», λατρεμένος πατέρας δύο υπέροχων παιδιά έφυγε αδόκητα αφήνοντας πίσω του ένα τεράστιο «γιατί»… Από τους πιο τακτικούς αναγνώστες και πελάτες της «Θ» εδώ και πάρα πολλά χρόνια, ο Χρήστος Μιχαήλ είχε πολλούς φίλους και ανθρώπους που τον αγαπούσαν πραγματικά. Ολοένα και μεγαλώνει ο αριθμός των αιφνιδίων θανάτων και συγχρόνως ολοένα και αυξάνονται τα αναπάντητα ερωτηματικά, αν δηλαδή για όλα αυτά τα «ιδιαίτερα» περιστατικά ευθύνονται τα παθολογικά αίτια ή αν πράγματι έπαιξαν ρόλο οι βεβιασμένοι εμβολιασμοί για τον covid. Ένα επίμαχο ερώτημα που δεν έχει απαντηθεί μετά βεβαιότητας και τεκμηριωμένα από κανέναν… Θέλω να μεταφέρω τα ειλικρινή συλλυπητήρια στα παιδιά και στους οικείους του Χρήστου Μιχαήλ, που θα συνεχίζουν να ζούνε με αυτό το γιατί… Ας είναι ελαφρύ το χώμα…
