22ος χρόνος- Στο επίκεντρο φέτος ο Θρακιώτης Γ. Βιζυηνός
Μιλά στην «Θ» ο εμπνευστής του θεσμού, μουσικοσυνθέτης και παιδαγωγός Χρ. Χατζόπουλος
Με επίκεντρο τον πιο σημαντικό Θρακιώτη ποιητή Γεώργιο Βιζυηνό, καλωσορίζουν φέτος την Άνοιξη μαθητές από δημοτικά σχολεία του νομού, οι οποίοι σήμερα το πρωί «καλάντισαν», με τα γνωστά εδώ και 22 χρόνια πια, «χελιδονίσματα». Τα μικρά… χελιδονάκια, συνοδευόμενα από τους εκπαιδευτικούς τους αλλά και τον εμπνευστή του θεσμού των «χελιδονισμάτων» κ. Χρήστο Χατζόπουλο, γνωστοποίησαν σε όλους τους Ξανθιώτες ότι «ήρθε, ήρθε χελιδόνα, ήρθε κι άλλη μελιδόνα, κάθισε και λάλησε και γλυκά κελάηδησε», ενώ λίγο αργότερα – στο Δημοτικό Αμφιθέατρο Ξάνθης – τραγούδησαν και χόρεψαν μελοποιημένα παιδικά ποιήματα του Γεώργιου Βιζυηνού.
Για όλα τα παραπάνω μίλησε στην «Θ» ο εμπνευστής του θεσμού που έντυσε και μουσικά τα κάλαντα της Άνοιξης.
«ΜΕΤΑ ΑΠΟ 22 ΧΡΟΝΙΑ, ΤΑ ‘’ΧΕΛΙΔΟΝΙΣΜΑΤΑ’’ ΕΧΟΥΝ ΠΑΡΕΙ ΜΙΑ ΚΑΘΑΡΑ ΠΑΙΔΙΑΓΩΓΙΚΗ – ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗ ΜΟΡΦΗ – ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΦΕΤΟΣ ΤΡΑΓΟΥΔΟΥΝ ΤΟΝ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ ΘΡΑΚΙΩΤΗ ΠΟΙΗΤΗ, Γ. ΒΙΖΥΗΝΟ»
Πιο αναλυτικά ο κ. Χατζόπουλος, επισήμανε στην «Θ» ότι «μετά από 22 χρόνια τα «χελιδονίσματα» έχουν πάρει πλέον μια καθαρά παιδαγωγική – εκπαιδευτική μορφή. Είναι μια γιορτή της Άνοιξης όπου τα παιδιά δημιουργούν, ζωγραφίζουν, λένε ποιήματα, πάντα φυσικά και με το ανάλογο μήνυμα που κάθε χρονιά έχουν. Φέτος, τα παιδιά τραγουδούν τον μεγαλύτερο Θρακιώτη ποιητή, τον Γεώργιο Βιζυηνό. Έχουν μελοποιηθεί 20 παιδικά ποιήματα του Γεώργιου Βιζυηνού (το σκυλί, η ουρά της γάτας, το καναρίνι κλπ) τα οποία τραγούδησαν και χόρεψαν τα παιδιά στο Δημοτικό Αμφιθέατρο και πέρασαν μια πολύ ωραία μέρα. Συμμετείχαν αρκετά δημοτικά σχολεία, ενώ αύριο, Σάββατο, η ίδια εκδήλωση θα γίνει πάλι στον ίδιο χώρο, αλλά με παιδικά χορευτικά των συλλόγων της Ξάνθης, με την σχολή «Εν ρυθμώ», την μουσική σχολή «Νότα» και προσκαλούμε και πάλι όλα τα παιδιά – και τα υπόλοιπα – στην ίδια γιορτή. Να τραγουδήσουμε για την Άνοιξη, την χαρά, την ελπίδα, την ζωή».
«ΤΑ ΧΑΜΟΓΕΛΑ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΜΟΥ ΔΙΝΟΥΝ ΔΥΝΑΜΗ ΓΙΑ ΝΑ ΣΥΝΕΧΙΣΩ – ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ ΣΤΟ ΠΑΡΟΝ ΚΑΙ…ΣΤΟ ΜΕΛΛΟΝ»
Επιπλέον, ο εμπνευστής του θεσμού, σημείωσε ότι «αυτό που βλέπω – και ο λόγος που το συνεχίζω – είναι τα χαμόγελα των παιδιών και ότι έρχονται μόνα τους (χωρίς να τους το υποδείξει κάποιος εκπαιδευτικός) και με ευχαριστούν. Αυτό εμένα μου δίνει δύναμη να συνεχίσω, γιατί βλέπω ότι είναι μια ανάγκη και το ζητούν τα ίδια τα παιδιά. Από εκεί και πέρα, είναι μια παράδοση που την πήραμε από το παρελθόν, την φέραμε στο παρόν, την προσαρμόζουμε στις ανάγκες του σήμερα (ανάγκη είναι να μάθουμε την παράδοσή μας, τους στίχους, τις αρχές, τις αξίες που μεταφέρει ο Γ. Βιζυηνός) και να την αφήσουμε και στις επόμενες γενιές».
