Τα δύο «αδύνατα» σημεία του Χριστόδουλου
Σε δύο σημεία επικεντρώνεται το «πρέσινγκ» Μέτιου εναντίον Τοψίδη. Το πρώτο αφορά την εκ νέου υποψηφιότητά του στο Επιμελητήριο Έβρου και το δεύτερο στην συμμετοχή του ιδίου ή της συζύγου του σε τουρκική εταιρεία, ενώ δεν προβλέπεται εκ του νόμου. Στην πρώτη περίπτωση ο ίδιος ο Χριστόδουλος είχε δηλώσει στην «Θ» ότι αν επανεκλεγεί πρόεδρος στο Επιμελητήριο Έβρου δεν θα ολοκληρώσει την θητεία του και μετά από κάποια «ζύμωση» με τους 4-5 της «ομάδας» (έτσι είπε) θα προέκυπτε και ο διάδοχός του μεσούσης της περιόδου. Δηλαδή για να καταλάβουμε φίλε Χριστόδουλε, τι είναι το Επιμελητήριο; Μπαλάκι του πινγκ πονγκ που ανά πάσα στιγμή ο ένας το πετάει στον άλλον; Ή μήπως είσαι ο… σούπερμαν και μπορείς συγχρόνως να ανταποκρίνεσαι στις μεγάλες ανάγκες και απαιτήσεις που έχει η θέση του προέδρου του ΕΒΕ Έβρου και στις ακόμη πιο μεγάλες απαιτήσεις και ανάγκες που έχει η θέση του Περιφερειάρχη; Και δεν συζητώ το θέμα της «ηθικής τάξης» που δεν δικαιολογεί έναν Περιφερειάρχη εν ενεργεία να θέτει παράλληλα και υποψηφιότητα για την θέση του προέδρου στο Επιμελητήριο, αφού και μόνο ο τίτλος του Περιφερειάρχη, αλλά και οι μηχανισμοί που διαθέτει ένας κορυφαίος αυτοδιοικητικός συνηγορούν αθέμιτα υπέρ της υποψηφιότητάς του…
Έχω εμπιστοσύνη σε όλες τις αρχές…
Σε ότι αφορά το δεύτερο σημείο αναφορικά με την τουρκική εταιρεία η (καθυστερημένη) απάντηση του Τοψίδη ήταν… «έχω εμπιστοσύνη σε όλες τις αρχές»! Αυτό έλειπε ρε φίλε να μην είχες εμπιστοσύνη σε όλες τις αρχές και να το έλεγες και δημόσια! Είναι όμως απάντηση αυτή σε μία τέτοια σοβαρή καταγγελία σε βάρος σου; Το ερώτημα που σου τίθεται είναι σαφές: είσαι μέλος εταιρίας εσύ ή στενό συγγενικό σου πρόσωπο, ενώ δεν προβλέπεται εκ του νόμου; Και αν ναι, γιατί δεν αποσύρθηκε όταν εκλέχτηκες Περιφερειάρχης; Άρα εδώ η απάντησή σου θα έπρεπε να ήταν μονολεκτική… ΝΑΙ ή ΟΧΙ! Οι αιρετές θέσεις φίλτατε Τοψίδη και πόσο μάλλον η ύπατη αυτοδιοικητική αιρετή θέση του Περιφερειάρχη, εκτός από αυξημένες αρμοδιότητες και ευθύνες (και τα πολλά θετικά της, βεβαίως βεβαίως) έχει και αυξημένες υποχρεώσεις, όχι μόνο ως προς τον θεσμό, αλλά και ως προς το πρόσωπο που υπηρετεί το θεσμό. Και οφείλεις να τηρείς όλα όσα προβλέπονται στη βάση αυτών των υποχρεώσεων… Στην περίπτωση που πράγματι δεν υπάρχει συμμετοχή σε εταιρικό σχήμα αλλοδαπής, θα πρέπει όλοι αυτοί που σε εγκαλούν να σου ζητήσουν συγνώμη. Σε περίπτωση που συνεχίζει να υφίσταται τέτοια συμμετοχή, θα πρέπει να απολογηθείς στην κοινωνία και να ζητήσεις εσύ συγγνώμη, παράλληλα με τις επιπτώσεις που προβλέπονται από την κείμενη νομοθεσία… Για να συνεννοούμαστε..
Ο Κυριάκος και η Ντόρα…
Φαίνεται πως πήρε το «μήνυμα» ο Κυριάκος Μητσοτάκης και αλλάζει ελαφρώς πλεύση σε ότι αφορά τη λεγόμενη woke ατζέντα, γιατί εκτός του γεγονότος ότι έχασε ένα σημαντικό μερίδιο των ψηφοφόρων του, βλέπει ότι η κοινωνία μας δεν την αντέχει και ότι τα πράγματα αρχίζουν να ξεφεύγουν πλέον, ιδιαίτερα σε ότι αφορά τη νεολαία μας. Και ορθώς το πράττει ο Κυριάκος, αλλά από την άλλη έρχεται η αδερφή του, η Μπακογιάννη ντε, για να μας πει ότι στην Ελλάδα δεν υπάρχει woke ατζέντα και ότι όλα βαίνουν καλώς! Ευτυχώς δηλαδή που δεν έχει κάποιο θεσμικό αξίωμα εν λόγω κυρία, η οποία αρκετές φορές μας έχει απογοητεύσει με τη στάση και τις δηλώσεις της. Ήταν βλέπετε και η πρόεδρος της διακομματικής επιτροπής για την ανάπτυξη της Θράκης, για αυτό και αναπτύχθηκε η Θράκη, για αυτό και προκόψαμε, για αυτό και παραμένουμε οι τελευταίοι των Μοϊκανών σε όλη την Ευρώπη! Θα μείνω σε μια φράση που είπε προχθές ο πρωθυπουργός, αναφορικά με την «τυραννία των μειοψηφιών» και θα συμφωνήσω απόλυτα και μπράβο του που τόλμησε να το εκστομίσει σε μία περίοδο που οι μειοψηφίες δεν επιτρέπουν τις πλειοψηφίες να έχουν άποψη! Γιατί φθάσαμε στο σημείο φίλτατοι, να θεωρείται φασισμός για τις πλειοψηφίες όταν θέλουν απλά να εκφραστούν και να είναι «νόμος» τα θέλω και τα πιστεύω των ολίγων! Έστω αργά, το θετικό είναι ότι το κατάλαβε ο Κυριάκος και άρχισε να κάνει την στροφή που έπρεπε να είχε κάνει πολύ νωρίτερα…
Γιατί δεν τον ήθελαν;
Τελικά αποδεικνύεται ότι, όχι μόνο οι δημοσκοπικές της Αμερικής, αλλά και οι παπαγαλο-δημοσιογράφοι (οι λεγόμενοι μεγάλοι της Αθήνας, οι συστημικοί ντε) που μας «παπάριζαν» όλο το προηγούμενο χρονικό διάστημα για τον «κακό» Τραμπ και για την «καλή» Καμάλα Χάρις, ήταν μέρος μιας προσπάθειας παραπληροφόρησης αφενός και στροφής της Ελληνικής κοινής γνώμης εναντίον της υποψηφιότητας του πρώτου. Τι μας ενδιέφερε εμάς ως χώρα αναφορικά με τις αμερικανικές εκλογές; Τίποτα περισσότερο από το να γίνουν οι σχέσεις μας με την υπερδύναμη καλύτερες, να κερδίσουμε την εύνοια της νέας διοίκησης και να μπει φραγμός στις «ορέξεις» του Ερντογάν απέναντι στη χώρα μας! Και όπως αποδεικνύεται, τα στοιχεία αυτά τα συγκεντρώνει αποκλειστικά και μόνο και η νέα ρεπουμπλικανική κυβέρνηση του Τραμπ. Ακούγοντας προχθές τις δηλώσεις του συνόλου των νέων υπουργών, διέκρινα ότι αυτοί οι άνθρωποι είναι διατεθειμένοι να λειτουργήσουν προς το συμφέρον της χώρας μας, βάλλοντας ευθέως κατά της Τουρκίας και του «σουλτάνου» της, ενώ οι δημοκρατικοί είχαν σαν σημαία τους, το ότι ο Ερντογάν είναι φίλος της Αμερικής και δεν θα έπρεπε να τον δυσαρεστήσουν σε καμία περίπτωση! Τι μας σέρβιραν όμως όλο αυτό το χρονικό διάστημα από τις τηλεοράσεις και τα media; Ότι… αλίμονό μας αν εκλεγεί ο σχιζοφρενής Τραμπ, ο οποίος είναι επικίνδυνος για την Αμερική, για τη χώρα μας και για τον κόσμο όλο! Και τώρα πληροφορούμαστε ότι ο Τραμπ θέλει να σταματήσει τους πολέμους που οι δημοκρατικοί τους διατηρούσαν, ενώ το αίμα αμάχων έρεε άφθονο, ότι ο Τραμπ είναι ειρηνιστής και ότι ο Τραμπ θέλει να νοικοκυρέψει τη χώρα του και να τη βάλει σε μία τάξη…
Του Τένη Καμαρίδη
