Τα μάτια μας… «εκατόν είκοσι τέσσερα»!
Τελικά πρέπει να ξεχωρίσουμε τις έννοιες της μικρο-εγκληματικότητας από την… βαριά-εγκληματικότητα! Δεν μπορώ να διανοηθώ για παράδειγμα ότι το περιστατικό εξαπάτησης μιας ηλικιωμένης, από την οποία καταληστεύουν τις όποιες οικονομίες της με δόλιους στόχους και αφήνουν πίσω τους ένα ψυχικό ράκος μέχρι το τέλος της ζωής του, να συγκαταλέγεται στα περιστατικά μικρο-εγκληματικότητας! Και το χειρότερο, όταν αντιμετωπίζονται από την δικαιοσύνη ως τέτοια, ενώ κατά την άποψή μου θα έπρεπε ο νομοθέτης να τα εντάξει στις βαριές ΚΑΚΟΥΡΓΗΜΑΤΙΚΕΣ πράξεις, γιατί στην ουσία δολοφονούν την ψυχή ενός ανθρώπου που βρίσκεται στα τελευταία χρόνια της ζωής του, πόσο μάλλον! Αυτή η επιείκεια του νόμου απέναντι σ’ αυτά τα καθάρματα δυστυχώς τα πολλαπλασιάζει και χτυπάνε ολοένα και περισσότερα θύματά τους… Το χθεσινό περιστατικό όπου μία Ξανθιώτισσα έχασε όλες τις οικονομίες της κατ’ αυτό τον τρόπο, δεν είναι ούτε το πρώτο και σίγουρα ούτε το τελευταίο. Και το λέω με σιγουριά γιατί την ίδια στιγμή σε δικό μου συγγενικό πρόσωπο τηλεφωνούσαν (προφανώς οι ίδιοι ή άλλα μέλη της ίδιας σπείρας) και κατά τον ίδιο τρόπο προσπάθησαν να της αποσπάσουν χρήματα. Άρα μιλάμε για απατεώνες αδίστακτους και επίμονους που συνεχίζουν να βρίσκονται στην περιοχή μας οπότε τα μάτια μας 124!
Εύκολα «θύματα» οι ηλικιωμένοι…
Το τραγικό της συγκεκριμένης υπόθεσης με την 80χρονη Ξανθιώτισσα ήταν ότι τα χρήματα αυτά –σύμφωνα με πληροφορίες μου- τα μάζεψε μαζί με την κόρη της ευρώ- ευρώ και προορίζονταν για την αποπληρωμή χρεών ώστε να περισωθεί το σπίτι τους που κινδυνεύει να βγει στο σφυρί! Το φαντάζεστε; Ένας ολόκληρος αγώνας για να μπορέσει μάνα και οικογένεια της κόρης να σώσουν το σπίτι τους και να έρχεται ένας απατεώνας και να σου παίρνει τα χρήματα που ήταν γι’ αυτό τον ιερό σκοπό! Και κάτι ακόμα… Μετά από αλλεπάλληλα περιστατικά που προφανώς θα συνεχίσουν, δυστυχώς φθάνουμε στο συμπέρασμα ότι δεν θα πρέπει οι ηλικιωμένοι (και αθώοι) συνάνθρωποί μας-συγγενείς μας να διατηρούν στο σπίτι και να διαχειρίζονται μεγάλα χρηματικά ποσά. Θα πρέπει να αφήνουν σε πρόσωπα εμπιστοσύνης (παιδιά τους, συγγενείς τους) νεότερα σε ηλικία, να διαχειριστούν αυτοί τις όποιες οικονομίες τους γιατί δυστυχώς και εφόσον το φρούτο ευδοκιμεί, στο μέλλον θα έχουμε πολύ περισσότερες τέτοιες προπτώσεις.
Προοδευτικοί… στους τίτλους!
Τι έχουνε να μας πούνε τώρα όλες εκείνες οι αριστερές οργανώσεις, αλλά και οι συνδικαλιστές των εκπαιδευτικών που πολέμησαν με μανία, κατήγγειλαν και μπλόκαραν σε πολλές περιπτώσεις την δημιουργία πειραματικών σχολείων εκ του αποτελέσματος; Τα οποία πειραματικά σχολεία όχι μόνο αγκαλιάστηκαν από τους πολίτες, αλλά σχηματίζονται ουρές για το ποιος πρώτος θα στείλει τα παιδιά του σε ένα τέτοιο σχολείο. Η «Θ» και εγώ προσωπικά ήμασταν από την πρώτη στιγμή σύμφωνοι και συμπαραστάτες σ’ αυτή την προσπάθεια, διαχωρίζοντας την θέση μας από τον αρνητισμό των εκπαιδευτικών που δεν ήθελαν να ξεβολευτούνε, αλλά και από εκείνους που αντιμετωπίζουν τα πάντα με άρνηση και προσπαθούν να βάλουν τρικλοποδιά σε οτιδήποτε καινοτόμο και πρωτοπόρο, οι οποίοι μάλιστα αυτο-αποκαλούνται και «προοδευτικές δυνάμεις»! Θα έπρεπε δηλαδή να «θυσιαστούν» τα πειραματικά σχολεία, τα οποία εκ του αποτελέσματος αποδεικνύονται προτεραιότητα για τους δημότες, για να μην ξεβολευτούν μερικοί εκπαιδευτικοί ή και για πολιτικάντικους λόγους, να μην πάρουν δηλαδή τα εύσημα οι κυβερνώντες και εκείνοι που υιοθέτησαν εξ αρχής και υπηρέτησαν τον νέο θεσμό! Μ’ αυτά και μ’ αυτά η χώρα μας διεκδικεί τις… τελευταίες θέσεις στην πρόοδο και την ανάπτυξη εξαιτίας τέτοιου είδους… προοδευτικών δυνάμεων!
Καλύτερα από το… «περίμενε για 2-3 χρόνια»
Θα διαφωνήσω με τον πρόεδρο του Ιατρικού Συλλόγου Ξάνθης (Σπανόπουλος), ο οποίος αναφέρθηκε χθες με δηλώσεις του στην «Θ» στον νέο θεσμό απογευματινών χειρουργείων στα νοσοκομεία. Ο κος Σπανόπουλος λέει ούτε λίγο-ούτε πολύ πως η λύση στο πρόβλημα είναι η ενίσχυση του δημόσιου συστήματος υγείας με προσλήψεις ιατρικούς προσωπικού κλπ., κλπ… ΟΚ και θα συμφωνήσω με αυτό… Τι γίνεται όμως μέχρι που να γίνουν όλα αυτά, τουτέστιν σε κάποιες… δεκαετίες; Αν κάποιος έχει ένα κομπόδεμα και το διαθέτει για την υγεία του και επιθυμεί να κάνει το χειρουργείο του εγκαίρως, θα πρέπει να περιμένει πότε θα γίνουν οι προσλήψεις και πότε θα λειτουργήσει σωστά το ΕΣΥ; Ας είμαστε λογικοί λοιπόν και να δούμε το πρόβλημα κατάματα… Αν για μία εγχείρηση σε ένα ιδιωτικό νοσοκομείο χρειάζονται 3000-4000 ευρώ και σε ένα απογευματινό χειρουργείο σε δημόσιο νοσοκομείο απαιτούνται 800-1000 ευρώ και προκειμένου να περιμένει κανείς στην ουρά για 2-3 χρόνια μέχρι να χειρουργηθεί δωρεάν στο δημόσιο νοσοκομείο, φυσικά και είναι προτιμότερο να πάρει προτεραιότητα σε ένα απογευματινό χειρουργείο και να βρει την υγειά του… Σίγουρα ι απειλούνται τα ιατρικά συμφέροντα, αλλά αυτό είναι ένα θέμα που αφορά την ιατρική κοινότητα και όχι τους ασθενείς…
