Ανησυχούν οι Αρμένιοι της Ξάνθης για τις αιματηρές συγκρούσεις στο Ναγκόρνο-Καραμπάχ
«Ενδιαφέρον από Αρμένιους στην Ξάνθη για να πάνε και να βοηθήσουν την πατρίδα» σημειώνει ο πρόεδρος της Αρμενικής Κοινότητας Ξάνθης στην «Θ»
Κλιμακώνονται οι αιματηρές συμπλοκές μεταξύ Αζέρων (συνεπικουρούμενοι από την Τουρκία) και Αρμενίων στο Ναγκόρνο-Καραμπάχ και μάλιστα με έναν πρώτο θλιβερό απολογισμό, αφού ήδη υπάρχουν άμαχοι νεκροί αλλά και νεαροί που χάνουν την ζωή τους, μαχόμενοι στην «πρώτη γραμμή».
Εν τω μεταξύ πλήθος Αρμενίων εθελοντών (και όχι μόνον) έχουν δηλώσει «παρόντες» για να στηρίξουν την πατρίδα τους και σε αυτούς συμπεριλαμβάνονται και άτομα της Αρμενικής Κοινότητας Ξάνθης, όπως επιβεβαιώνει στην «Θ» ο πρόεδρος κ. Τακβόρ Καραογλανιάν, ο οποίος μιλά για την υπόθεση που αφορά την περιοχή του «Ναγκόρνο-Καραμπάχ», για τα τραγικά γεγονότα που εκτυλίσσονται αυτό το διάστημα, αλλά και για το πως τα βιώνουν οι Αρμένιοι της πόλης.
Μάλιστα ο ίδιος κάνει λόγο και για «κοινή μοίρα» Ελλήνων και Αρμενίων και κατ επέκταση «κοινό εχθρό», αναφερόμενος στον πρόεδρο της Τουρκίας Ρ. Τ. Ερντογάν.
«ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΡΙΑΝΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΠΑΡΑΠΑΙΕΙ Η ΥΠΟΘΕΣΗ ΜΕ ΤΟ ΝΑΓΚΟΡΝΟ – ΚΑΡΑΜΠΑΧ – ΣΥΝΕΠΙΚΟΥΡΕΙ Ο ΕΡΝΤΟΓΑΝ ΤΗΝ ΓΕΝΙΚΗ ΕΠΙΘΕΣΗ ΤΩΝ ΑΖΕΡΩΝ»
Αναλυτικότερα ο κ. Καραογλανιάν ανέφερε στην «Θ» ότι «αυτή η υπόθεση παραπαίει εδώ και τριάντα χρόνια για το Ναγκόρνο-Καραμπάχ που είναι μια ιστορική αρμενική περιοχή χιλιετηρίδων με μνημεία (εκκλησιαστικά, θρησκευτικά, ιστορικά) που έχουν καταστρέψει βέβαια αυτοί, αλλά υπάρχουν ακόμη και με πάνω από 90% αρμενικό πληθυσμό. Η περιοχή είχε δοθεί ως δώρο του Στάλιν στο Αζερμπαϊτζάν . Όταν έγινε η πτώση της Σοβιετίας, το Ναγκόρνο-Καραμπάχ εκδήλωσε την επιθυμία να ανεξαρτητοποιηθεί από το Αζερμπαϊτζάν και να ενωθεί με την Αρμενία. Η ένωση με την Αρμενία δεν έγινε ποτέ, αλλά έγινε μια ανεξαρτητοποίηση (και αυτοδιάθεση) σε αυτήν την περιοχή του Ναγκόρνο-Καραμπάχ όπου ζουν περίπου 150.000 Αρμένιοι γηγενείς. Έχουν γεννηθεί, έχουν μεγαλώσει και έχουν ζήσει εκεί. Από τότε μέχρι τώρα έχουν γίνει διάφορες αψιμαχίες στην συνοριακή γραμμή, με ελεύθερους σκοπευτές που βαρούν μόλις βρουν ευκαιρία και μέχρι πριν από περίπου δύο μήνες είχαμε μια τέτοια αψιμαχία. Είχαν ηρεμήσει τα πράγματα, αλλά τώρα έκαναν μια γενική επίθεση οι Αζέροι συνεπικουρούμενοι βέβαια και από τον Ερντογάν, ο οποίος είπε ότι «Είμαστε ένα έθνος, δυο κράτη. Βαράτε. Εγώ θα σας δώσω ο,τι σύγχρονο πολεμικό υλικό έχω για να καθαρίσουμε τους Αρμένιους μια και έξω».
«ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ ΑΠΟ ΑΡΜΕΝΙΟΥΣ ΣΤΗΝ ΞΑΝΘΗ ΓΙΑ ΝΑ ΠΑΝΕ ΚΑΙ ΝΑ ΒΟΗΘΗΣΟΥΝ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ»
Αναφορικά με το πώς βιώνει η Αρμενική Κοινότητα Ξάνθης, όλα όσα διαδραματίζονται στην Αρμενία, ο κ. Καραογλανιάν τονίζει ότι «έχουμε ανθρώπους που έχουν εκδηλώσει ενδιαφέρον για να πάνε εκεί και θα πάνε. Γενικά από την Ελλάδα ετοιμάζονται κάποιοι να πάνε. Στην Ξάνθη, υπάρχουμε αυτοί που είμαστε εδώ και 100 χρόνια (από το ’22 που έχουν έρθει οι δικοί μας) και αυτοί που ήρθαν μετά το ’90 (όταν έπεσε η Σοβιετική Ένωση). Από αυτούς, που είναι γύρω στις 2000 μέσα στον νομό, εκδήλωσαν αρκετά άτομα ενδιαφέρον για να πάνε να βοηθήσουν την πατρίδα τους. Είναι πολύ τραγικό. Ένα πολύ φιλικό μου πρόσωπο, έχασε τον ανιψιό του 19 χρονών που ήταν στην πρώτη γραμμή. Μόλις προχθές τον έθαψαν. Γενικά όμως έχει πάει πάρα πολύς κόσμος ως εθελοντές. Εκτός από ανθρώπους μέσα από την Αρμενία, έχουν πάει από Αμερική, Βραζιλία, Γαλλία, Μέση Ανατολή κλπ. Το ενδιαφέρον είναι πολύ σοβαρό για όλους. Για να βοηθήσουμε όσο μπορούμε (και εμείς από μακριά)».
«ΟΛΑ ΞΕΚΙΝΟΥΝ ΑΠΟ ΤΟΝ ΤΟΥΡΚΟ ΓΕΙΤΟΝΑ – ΚΟΙΝΗ Η ΜΟΙΡΑ ΜΑΣ, ΚΟΙΝΗ Η ΘΡΗΣΚΕΙΑ ΜΑΣ, ΚΟΙΝΟΣ Ο ΕΧΘΡΟΣ – ΣΥΓΚΙΝΗΤΙΚΗ Η ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΕΘΕΛΟΝΤΩΝ ΚΑΙ ΕΛΛΗΝΩΝ ΣΥΜΠΑΤΡΙΩΤΩΝ»
Κλείνοντας ο πρόεδρος της Αρμενικής Κοινότητας Ξάνθης σημείωσε με έμφαση ότι «ζούμε τέτοιες τραγικές καταστάσεις σε αυτόν τον αιώνα χάρις στην γεωγραφική μας θέση. Με το να έχουμε… «φίλο» και γείτονα τον Τούρκο. Όλα από εκεί ξεκινούν. Εμάς (σ.σ. Έλληνες και Αρμένιους) η μοίρα μας έταξε να έχουμε κοινή μοίρα, κοινή θρησκεία, κοινό εχθρό. Όλα αυτά είναι κοινά και βλέπω μια συγκινητική συμμετοχή εθελοντών και Ελλήνων συμπατριωτών μας (ονομαστικά, για να πάνε να πολεμήσουν). Αυτοί που πηγαίνουν, πηγαίνουν με την ελπίδα ότι θα είναι η τελευταία φορά που πάνε. Ή αυτοί ή εμείς».