«Τέλος» το…θρήσκευμα και η ιθαγένεια από τα πιστοποιητικά σπουδών

Π. Γεωργαντζής: «Θλιβόμαστε βαθύτατα…Ο λόγος στην Ιεραρχία της Εκκλησίας»

Σ. Ξυνίδης: «Σωστή η απόφαση»

 

Την απαλοιφή των στοιχείων θρησκεύματος και ιθαγένειας από τους τίτλους και τα πιστοποιητικά σπουδών της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, ανακοίνωσε το Υπουργείο Παιδείας, σε συμμόρφωση με σχετική απόφαση της Αρχής Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα.

Στην ανακοίνωση του υπ. Παιδείας σημειώνεται: «Σε συμμόρφωση με την υπ’ αριθ. 28/2019 Απόφαση της Αρχής Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα (ΑΠΔΠΧ), το Υπουργείο Παιδείας και Θρησκευμάτων έχει δρομολογήσει την τροποποίηση των κείμενων ρυθμίσεων προκειμένου να μην αναγράφεται πλέον το θρήσκευμα και η ιθαγένεια στα στοιχεία που τηρούνται στο σχολείο και στους τίτλους και πιστοποιητικά σπουδών της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, καθώς και στο πληροφοριακό σύστημα «myschool».

Ένα θέμα για το οποίο δεν έλειψαν οι μεμονωμένες βέβαια, αντιδράσεις από τους «κόλπους» της Εκκλησίας. Ωστόσο για το παραπάνω ζήτημα, δεν υπάρχει ακόμη τουλάχιστον, καμία επίσημη τοποθέτηση της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος.

Την άποψή τους για όλα τα παραπάνω, εξέφρασαν στην «Θ» ο γνωστός Νομικός και πρ. Υπουργός κ. Σωκράτης Ξυνίδης καθώς και ο Δόκτωρ Θεολογίας κ. Πέτρος Γεωργαντζής.

 

«ΑΣ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΜΕ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΝΑ ΣΚΕΦΤΟΜΑΣΤΕ ΩΣ ΘΕΟΚΡΑΤΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ – ΕΚΤΟΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΥ ΚΕΚΤΗΜΕΝΟΥ Η ΣΥΖΗΤΗΣΗ»

Ειδικότερα, ο κ. Ξυνίδης ανέφερε στην «Θ» ότι «όλη αυτή η συζήτηση η οποία γίνεται, είναι προσχηματική. Εννοώ ότι όχι μόνο θα έπρεπε η υπουργός να εφαρμόσει την απαλοιφή του προσδιορισμού αυτών των στοιχείων που προσδιορίζουν τις πεποιθήσεις ενός ανθρώπου, αλλά– κατά την γνώμη μου – όλες αυτές οι πληροφορίες και η προστασία τους, ανήκουν στον σκληρό πυρήνα του ευρωπαϊκού κεκτημένου. Σε αυτήν την χώρα, πρέπει επιτέλους να σταματήσουμε να σκεφτόμαστε λες και είμαστε Ιράν και άλλα θεοκρατικά κράτη, εκτός και αν αρχίζουμε να ζηλεύουμε τον «γείτονά« μας κ. Ερντογάν και θέλουμε να δώσουμε θεοκρατικά στοιχεία, πλέον, στο κράτος μας.  Είναι πασιφανές πλέον, ότι σε ένα σύγχρονο ευρωπαϊκό κράτος, οι πεποιθήσεις και η πίστη του κάθε ανθρώπου, αφορά αυτόν τον ίδιο και αυτός έχει το δικαίωμα εάν και εφόσον θέλει να γνωστοποιεί το θρήσκευμά του, να το κάνει. Κατά τα λοιπά, νομίζω ότι όλη αυτή η κουβέντα είναι όχι απλά εκτός ευρωπαϊκού κεκτημένου, αλλά και εκτός πολιτισμικού αιώνος στον οποίο ζούμε. Θα πρέπει να πάρουμε απόφαση ότι η Ελλάδα είναι μια σύγχρονη κοινοβουλευτική δημοκρατία η οποία βασίζεται στις ευρωπαϊκές αρχές και στην κατοχύρωση όλων αυτών που προβλέπει το Σύνταγμά μας. Η Εκκλησία και οποιοσδήποτε άλλος θεωρεί ότι θα είχε συμφέρον να παραμένουν αυτά τα στοιχεία της ταυτοποίησης του ελληνικού κράτους, με την λειτουργία της Εκκλησίας, καλά θα κάνει να αντιληφθεί σε ποιον αιώνα ζει και να εκσυγχρονιστεί και να μην πιέζει έμμεσα ή άμεσα σε τέτοιες αναχρονιστικές αντιλήψεις».

 

«ΤΟ ΕΝΩΣΙΑΚΟ ΔΙΚΑΙΟ ΚΑΙ ΟΙ ΚΑΝΟΝΕΣ ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ, ΥΠΕΡΙΣΧΥΟΥΝ ΤΩΝ ΕΘΝΙΚΩΝ ΚΑΝΟΝΩΝ»

«Ποτέ μου δεν υπήρξα, ένθερμος υποστηρικτής της παγκοσμιοποίησης αλλά υπήρξα και εξακολουθώ να είμαι ένθερμος υποστηρικτής του ευρωπαϊκού κεκτημένου» συνέχισε ο ίδιος, σημειώνοντας ότι «κατά αρχήν το ενωσιακό δίκαιο και οι κανόνες του ευρωπαίκού δικαίου, υπερισχύουν των εθνικών κανόνων. Επίσης οποιαδήποτε χώρα δεν εφαρμόζει τους ευρωπαϊκούς κανόνες και κανονισμούς έχει ευθύνες. Καταδικάζεται σε δικαστήρια, πληρώνει πρόστιμα και όλα τα συναφή. Δεν μπορούμε να γυρίζουμε στο 1981 για να δούμε αν θα έπρεπε να έχουμε μπει στην ΕΕ ή όχι. Αυτά έχουν κριθεί για την Ελλάδα και νομίζω ότι όποιος πιάνει τέτοιου είδους κουβέντα, το μόνο που κάνει είναι να αποπροσανατολίζει την κοινωνία, από τα πραγματικά της προβλήματα. Τα πραγματικά προβλήματα που έχει σήμερα η ελληνική κοινωνία είναι το πώς θα αφήσει πίσω της την κρίση και θα μπορέσει να βαδίσει σε μια νέα κατάσταση που θα ανταποκρίνεται σε μια ευρωπαϊκή χώρα και ως προς το κομμάτι το οικονομικό πλέον, όχι μόνο το πολιτισμικό και το αξιακό».

«ΘΛΙΒΟΜΑΣΤΕ ΩΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΓΙΑ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΕΡΜΗΝΕΙΑ – ΝΑ ΛΑΒΕΙ ΘΕΣΗ Η ΙΕΡΑΡΧΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΖΗΤΗΜΑ»

Από την πλευρά του ο κ. Γεωργαντζής υπογράμμισε ότι «πρέπει κατά αρχήν να δούμε αν νομικά στηρίζεται αυτή η απόφαση και αυτό το «νομικά» ένα είναι ένα άρθρο ή ένας νόμος ο οποίος μπορεί να αλλάξει η όχι. Σε αυτά τα θέματα βέβαια θα πρέπει να πάρει θέση η επίσημη διοικούσα Εκκλησία. Γιατί ο,τιδήποτε άλλο και αν πει κανείς, θα αναλάβει έναν ενδεχόμενο αγώνα. Θα πρέπει όμως να διαφωτίσει και να δούμε εάν είναι ένα από τα αναθεωρήσιμα άρθρα ή αν δύναται να αναθεωρηθούν. Αν είναι η πρώτη περίπτωση (μη αναθεωρήσιμα) τότε κανείς δεν μπορεί να κάνει τίποτα. Εάν όμως, ανήκουν στην δεύτερη περίπτωση, κατά την άποψή μου, σε αυτό το θέμα θα πρέπει να επιληφθεί σοβαρά και νομικά η επίσημη Εκκλησία. Εμείς ο,τι και αν πούμε είναι περιττό. Το μόνο που μπορούμε να πούμε είναι ότι σαν Έλληνες και σαν Χριστιανοί Ορθόδοξοι, θλιβόμαστε για αυτήν την ερμηνεία. Είναι γεγονός ότι είμαστε σε ένα Ορθόδοξο, Χριστιανικό, Ελληνικό Κράτος και όμως τα στοιχεία των πιστοποιητικών επιτυχίας και απολυτηρίων κλπ, δεν θα έχουν ούτε το ένα ούτε το άλλο. Ούτε την ελληνική ιθαγένεια και ο καθένας είτε είναι Έλληνας είτε όχι, θα παίρνει το χαρτί χωρίς να εξετάζεται το κατά πόσο έχει ελληνική συνείδηση. Αυτά τα πράγματα έχουν βάθος, το οποίο όμως δεν το βλέπω πουθενά. Πρέπει να εμβαθύνουν περισσότερο για να μπορούν να δώσουν μια ουσιαστικότερη απάντηση. Πάντοτε δίνουμε επιφανειακή – επιδερμική απάντηση. Αύριο, ενδεχομένως, αυτή η απόφαση της Αρχής, θα μπορεί να αναθεωρηθεί. Αυτοί οι ευρωπαϊκοί κανονισμοί, είναι κατά κάποιο τρόπο «τροχοπέδη» που μπαίνει στην ελληνικό κράτος και το Σύνταγμα, δυστυχώς, πάει να γίνει ένα κομμάτι των ευρωπαϊκών κανονισμών. Και το Σύνταγμά μας δηλαδή, θα πάψει να έχει ισχύ σε λίγο καιρό. Αν φτάσουμε σε αυτό το σημείο, τότε λεγόμαστε ευρωπαίοι αλλά δεν είμαστε Έλληνες. Είναι ένα λεπτό θέμα, για το οποίο προσωπικά θλίβομαι και στενοχωρούμαι, που η επίσημη Εκκλησία, δεν παίρνει θέση. Να υψώσει θαρραλέα το ανάστημά της και να πει «ναι» ή «όχι». Κάθεται και «λουφάζει» και περιμένει από τον ανώνυμο Χριστεπώνυμο λαό, να πάρει θέση. Αυτό δεν γίνεται. Η Εκκλησία δεν πήρε θέση επίσημη και συλλογική. Αν ένας – δύο Ιεράρχες, πήραν θέση, αυτό δεν είναι η επίσημη θέση της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος. Μεθαύριο θα συνέλθει η Ιεραρχία. Θα πρέπει κατά αρχήν να συζητηθούν αυτά τα θέματα και έπειτα όλα τα δευτερεύοντα».