Μπλεγμένοι σε γραφειοκρατικά «γρανάζια» οι μηχανικοί
Κων. Ζαγναφέρης: «Είναι αδιανόητο αυτό που γίνεται…»
Αργ. Πλέσιας: «Τρέχουμε πίσω από την…ουρά μας στην πραγματικότητα»
Ταλαιπωρία χωρίς «κανένα φως στον ορίζοντα», είναι οι μόνες φράσεις που μπορούν να περιγράψουν την κατάσταση που επικρατεί στην Πολεοδομία Ξάνθης, με τους Μηχανικούς να περιμένουν στις ουρές και να προσπαθούν να βγουν… ζωντανοί από τα «γρανάζια» της γραφειοκρατίας που έτσι και αλλιώς ταλαιπωρούσε μια ζωή τους επαγγελματίες του κλάδου.
Θέμα το οποίο επιβεβαιώνουν αμφότεροι και για το οποίο μιλούν στην «Θ» τόσο ο Αντιπεριφερειάρχης Ξάνθης κ. Κωνσταντίνος Ζαγναφέρης όσο και ο γνωστός Μηχανικός του ΤΕΕ Θράκης κ. Αργύρης Πλέσιας.
«ΕΣΦΙΞΑΝ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΚΑΙ ΧΑΘΗΚΕ ΚΑΙ Η ΜΠΑΛΑ»
«Δυστυχώς δεν γίνεται τίποτα για να περάσουν οι πολεοδομίες στις αντιπεριφέρειες. Αυτό βέβαια, το έχω πει πολλές φορές, ότι δεν είναι θέμα δικό μου. Ήθελαν οι δήμοι να πάρουν πολεοδομίες, διότι υπήρχε μια χαλαρότητα και τα περασμένα χρόνια των παχέων αγελάδων έκαναν ρουσφέτια, αυθαιρεσίες, παρεμβάσεις και ζούσαν αυτοί καλά και εμείς καλύτερα, όπως λέει και ο λαός μας» αναφέρει στην «Θ» ο Αντιπεριφερειάρχης Ξάνθης κ. Κωνσταντίνος Ζαγναφέρης, επισημαίνοντας ότι «όταν στις πολεοδομίες όμως έσφιξαν τα πράγματα και πλέον δεν μπορεί να γίνει καμία παρέμβαση, χάθηκε η…μπάλα».
«ΔΙΑΝΟΗΤΟ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΓΙΝΕΤΑΙ ΣΤΗΝ ΠΟΛΕΟΔΟΜΙΑ ΞΑΝΘΗΣ…»
«Αυτό που γίνεται στην Ξάνθη είναι αδιανόητο. Υπάρχουν εσωτερικά προβλήματα μεταξύ της πολιτικής ηγεσίας και των υπαλλήλων (στα οποία δεν θέλω να αναφερθώ αλλά ούτε μου πέφτει λόγος για να τα σχολιάσω) και δυστυχώς δεν λειτουργεί τίποτα και δεν βλέπω και «φως» στον ορίζοντα, διότι δεν κάνει τίποτα ούτε ο Σύνδεσμος Μηχανικών και το ΤΕΕ. Εκείνο που με ανησυχεί περισσότερο, είναι ότι πηγαίνουν οι συνάδελφοι Μηχανικοί να βγάλουν ένα κομμάτι ψωμί, να βγάλουν τα μεροκάματα και δεν μπορούν να τα βγάλουν αυτά τα μεροκάματα εξαιτίας των γραφειοκρατικών διαδικασιών» συνεχίζει ο ίδιος, σημειώνοντας ότι «τα έχω πει χιλιάδες φορές όλα αυτά και φωνάζω πάνω από δέκα χρόνια. Είναι θέμα πολιτικής βούλησης. Το τραγικό είναι ότι έχουν φύγει επενδύσεις από τον Νομό Ξάνθης (και γενικά σαν επενδύσεις) διότι δεν μπορούν να τα βγάλουν πέρα με την γραφειοκρατία της αδειοδότησης. Δεν μιλάω μόνο για αδειοδοτήσεις από πολεοδομίες. Μιλώ και για αδειοδοτήσεις από την Εφορεία Αρχαιοτήτων, από τα Δασαρχεία, από την Υπηρεσία Υδάτων. Το 80-90% των αδειοδοτήσεων είναι άνευ αντικειμένου, χωρίς να ξέρουν τίποτα. Προσφέρουν ένα χαρτί, το πετούν στα «ντουλάπια» τους οι ενδιαφερόμενοι και δεν υπάρχει περίπτωση ούτε να ξαναζητηθεί ούτε να χρησιμοποιηθεί κάπου».
«ΤΡΕΧΟΥΜΕ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΗΝ…ΟΥΡΑ ΜΑΣ ΣΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ»
Από την πλευρά του ο κ. Πλέσιας αναφέρει ότι «είναι πραγματικά ένας «Κυκεώνας» όπου στην πραγματικότητα τρέχουμε πίσω από την ουρά μας. Η αύξηση της γραφειοκρατίας θίγει και τους Μηχανικούς και τους εργαζόμενους από την μια πλευρά. Η Πολεοδομία Ξάνθης πιθανόν έχει και άλλα ζητήματα, όπως πολλές και συχνές αλλαγές και ένα απροσδιόριστο πλάνο πολλές φορές. Υπο αυτήν την έννοια, όλα αυτά επιτείνονται. Σίγουρα έχουν φύγει και επενδύσεις. Ξέρω χαρακτηριστικές περιπτώσεις που δεν μπορούσαν να βγάλουν άκρη και έχασαν το ενδιαφέρον γενικότερα για επένδυση και να ασχοληθούν με αυτή».
«Ο ΕΛΕΓΚΤΙΚΟΣ ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΣ ΚΟΣΤΙΖΕΙ ΑΚΡΙΒΟΤΕΡΑ ΑΠΟ ΤΟ ΕΛΕΓΧΟΜΕΝΟ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ – Ο ΟΡΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΓΡΑΦΕΙΟΚΡΑΤΙΑΣ…»
«Από την άλλη, έχουν κάνει νόμο για τα αυθαίρετα ο οποίος είναι ένας σύνθετος νόμος. Περιλαμβάνει και την διαδικασία έκδοσης αδειών και την διαδικασία ελέγχων των αυθαιρέτων κλπ. Αν σας πω ότι σε κάθε νομό συνιστώνται άλλες δύο με τρεις ακόμη επιτροπές (προσβασιμότητας, αυθαιρέτων κλπ) καταλαβαίνετε ότι είναι γέννημα της κεντρικής διοίκησης η επαύξηση του κράτους και της γραφειοκρατίας. Ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια, υπάρχει μια λογική αύξηση του δημόσιου τομέα, γιατί σε πολιτικό επίπεδο η κυβέρνηση ορκίζεται στο ζήτημα της αύξησης του δημόσιου τομέα. Αυτό είναι δραματικό για όλους μας» συνεχίζει ο ίδιος, σημειώνοντας ότι «τις προάλλες για παράδειγμα ήρθαν στην Ξάνθη στελέχη του υπουργείου για ένα σεμινάριο και έλεγαν: «ευελπιστούμε να δουλέψουμε και το στοίχημά μας σαν υπουργείο είναι να δουλέψουμε». Διανοείστε ότι έχουν κάνει άλλους δέκα οργανισμούς και ευελπιστούν να δουλέψουν; Είμαι εκτός εαυτού με αυτό το ζήτημα. Έχουμε καταντήσει να έχουμε ελεγκτικό μηχανισμό ο οποίος κοστίζει πολύ ακριβότερα από το ελεγχόμενο αντικείμενο. Αυτό είναι ο ορισμός της γραφειοκρατίας. Δεν υπάρχει «φως» και ούτε πρόκειται, αν δεν λειτουργήσουμε με εξωτερική βοήθεια…»
