Στρ. Θεοδοσίου: Συνηθισμένο το φαινόμενο των αερόλιθων – Κάθε χρόνο πέφτουν 25.000 τόνοι μετεωριτών στην Γη
Δεν ήταν αστέρι αλλά κάποιο ουράνιο φωτεινό φαινόμενο, αυτό που είδαν οι Μάγοι για την Έλευση του Μεσσία, σημειώνει αποκλειστικά στην «Θ», ο Αστροφυσικός και πρόεδρος της Ένωσης Ελλήνων Φυσικών
Ως ένα λίγο μεγαλύτερων διαστάσεων μετεωρειδές (πιθανότατα) και σε καμία περίπτωση μετεωρίτη, δηλαδή μια βολίδα που δεν κατόρθωσε να καεί μέσα στην ατμόσφαιρα της γης και έπεσε στην επιφάνεια, περιγράφει στην «Θ» την «πέτρα» που φέρεται να έπεσε σε περιοχή της Ξάνθης την περασμένη Κυριακή, ο Αστροφυσικός και Πρόεδρος της Ένωσης Ελλήνων Φυσικών (Ε.Ε.Φ.) κ. Στράτος Θεοδοσίου, ο οποίος μίλησε αποκλειστικά στην «Θ», κάνοντας λόγο για ένα «συνηθισμένο φαινόμενο».
Παράλληλα ο ίδιος μιλά και για το «Άστρο της Βηθλεέμ» (για το οποίο έχει αναφερθεί και στο βιβλίο «Στα ίχνη του Ι.Χ.Θ.Υ.Σ»), εξηγώντας μεν ότι δεν ήταν αστέρι, αλλά όμως ήταν κάποιο ουράνιο φωτεινό φαινόμενο, αυτό που έδωσε το έναυσμα στους Μάγους, να ξεκινήσουν για να βρουν τον μικρό Μεσσία.
ΣΥΝΗΘΙΣΜΕΝΟ ΤΟ ΦΑΙΝΟΜΕΝΟ ΤΩΝ…ΑΕΡΟΛΙΘΩΝ – ΚΑΘΕ ΧΡΟΝΟ ΠΕΦΤΟΥΝ 25.000 ΤΟΝΟΙ ΜΕΤΕΩΡΙΤΩΝ ΣΤΗΝ ΓΗ
Ειδικότερα ο κ. Θεοδοσίου ανέφερε στην «Θ» ότι:
Δεν είναι κάτι το σπουδαίο. Οι μικρές βολίδες καίγονται και είναι τα πεφτάστερα (για τα οποία όπως λένε οι λαϊκές παραδόσεις μπορούμε να κάνουμε μια ευχή τρεις φορές για να πραγματοποιηθεί). Αν είναι μεγάλη η βολίδα σε όγκο και σε μάζα, το υπόλειμμά της είναι ο μετεωρίτης. Συνήθως είναι αερόλιθοι. Δεν είναι δηλαδή κάτι το σπουδαίο. Είναι πολύ συνηθισμένο. Κάθε χρόνο πέφτουν 25.000 τόνοι μετεωριτών στην γη. Δεν είναι καθόλου επικίνδυνο. Αν είναι μια μικρή πέτρα, δεν είναι τίποτα. Αν είναι ένα μικρό υπόλειμμα (ένας τενεκές βαψίματος για παράδειγμα) είναι να μην πέσει στο…κεφάλι σου. Προσωπικά δεν άκουσα κάτι τέτοιο. Να πουν δηλαδή τα αστρονομικά μας χρονικά ότι έγινε κάτι τέτοιο (σ.σ. στην Ξάνθη). Μήπως ήταν κανένα μεγαλύτερο μετέωρο και έγινε σαν πεφτάστερο (λαμπρό) και είπαν ότι πέφτει μετεωρίτης; Δεν φτάνουν όλα μέχρι την γη. Μήπως ήταν ένα μικρό ογκολίθωμα; Έτσι όπως το περιγράφετε, ήταν ένα λίγο μεγαλύτερων διαστάσεων μετεωρειδές, δηλαδή μια βολίδα που δεν κατόρθωσε να καεί μέσα στην ατμόσφαιρα της γης και έπεσε στην επιφάνεια. Ούτε επικίνδυνο είναι, ούτε κάποια αξία έχει για να νομίζουν οι άνθρωποι ότι το βρήκαν. Συνήθως αυτά είναι λιθομετεωρίτες. Αν έπεφτε μετεωρίτης, θα το βλέπαμε. Είναι ίσως αμελητέο αυτό και για αυτό δεν αναφέρθηκε. Αφού βρήκαν την πέτρα καμένη, ήταν μια μικρή βολίδα που άφησε ένα μικρό υπόλειμμα.
ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΑΣΤΕΡΙ, ΑΛΛΑ ΚΑΠΟΙΟ ΟΥΡΑΝΙΟ ΦΩΤΕΙΝΟ ΦΑΙΝΟΜΕΝΟ, ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΕΔΩΣΕ ΤΟ ΕΝΑΥΣΜΑ ΣΤΟΥΣ ΜΑΓΟΥΣ ΝΑ ΞΕΚΙΝΗΣΟΥΝ ΓΙΑ ΝΑ ΒΡΟΥΝ ΤΟΝ ΜΙΚΡΟ ΜΕΣΣΙΑ
Για το «Άστρο της Βηθλεέμ» επισήμανε ότι:
Για εμένα και τον Μάνο Δανέζη, που γράψαμε το βιβλίο «Στα ίχνη του Ι.Χ.Θ.Υ.Σ», όλο αυτό το θέμα δεν μπορεί να περιγραφεί σαν αστρονομικό θέμα. Είπα λοιπόν κανονικότατα ότι κάποιοι παλαιότεροι αστρονόμοι είπαν ότι είναι Σύνοδος πλανητών, αλλά εγώ επιμένω ότι στην εποχή εκείνη, αν ήταν σύνοδος θα έγραφαν «σύνοδος» και όχι «αστέρι». Εμφανίσθηκε ένα ουράνιο μεγαλείο, κάποια νεφέλη όπως λέει και το Πρωτευαγγέλιο του Ιακώβου, ένα Φως μέγα, κάτι που «είπε» για την Έλευση του Μεσσία, αλλά αστέρι σαν αστέρι (όπως το λέει η αστροφυσική), δεν μπορεί να υπάρξει. Αστέρι είναι ο ήλιος. Αν έρθει κοντά μας, θα μας κάψει. Άρα λοιπόν ήταν κάποιο ουράνιο φωτεινό φαινόμενο το οποίο μπορεί να έδωσε το έναυσμα στους Μάγους, να ξεκινήσουν για το ταξίδι τους για να βρουν τον μικρό Μεσσία. Το πιο απλό που μπορώ να πω είναι ότι δεν περιμένουμε να βρούμε ένα Άστρο για να μας επιβεβαιώσει την Έλευση του Θεανθρώπου. Εκείνο που θέλουμε εμείς – και το λέω σε όλους τους Ξανθιώτες με αγάπη – είναι να περιμένουμε την Έλευση του Θεανθρώπου, χωρίς να μας δείξει ντε και καλά ένα αστέρι ότι θα έρθει ο Θεάνθρωπος. Άρα λοιπόν, όταν έχουμε ανοικτές τις ψυχές μας και τις καρδιές μας προς αυτό το μήνυμα της αγάπης, της αλληλεγγύης, το να αγαπάμε τον πλησίον μας ως εαυτόν, τότε έχουμε ανακαλύψει μέσα μας και το Άστρο της Βηθλεέμ.
Καλές γιορτές με αγάπη και οικογενειακή ευτυχία.
