ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ 229η
ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ 2020
Προς τον Ιερό Κλήρο και τον ευσεβή Λαό
της καθ ἡμᾶς Ιεράς Μητροπόλεως
Αδελφοί μου αγαπητοί,
Ζούμε το μυστήριο της σαρκώσεως του Θεού Λόγου. Πως ο Θεός έγινε άνθρωπος; Πως ήρθε στη γη ενώ συγχρόνως βρισκόταν στον ουρανό; Πως συνελήφθη στην μήτρα της Παρθένου; Είναι ερωτήματα της ανθρώπινης λογικής, «Ου φέρει το μυστήριο έρευνα» ψάλλει όμως η Εκκλησία μας.
Το μυστήριο απαιτεί σιγή. Δεν πρόκειται για σιγή αδιαφορίας ούτε για σιγή αμφιβόλων λογισμών. Είναι σιγή δέους και κατανύξεως. Έτσι το εξηγεί ο ιερός Χρυσόστομος «Το κατά φύσιν ζητείσθω, το δε υπέρ φύσιν σιγή τιμάσθω», ότι είναι φυσικό να το εξετάζουμε, ότι είναι υπερφυσικό να το τιμούμε με την σιωπή.
Χριστούγεννα σήμερα και δοξάζουμε τον Θεό επαναλαμβάνοντας τον αγγελικό ύμνο «Δόξα εν υψίστοις Θεώ και επί γης ειρήνη».
Η ειρήνη του κόσμου ήταν, είναι και θα είναι το παναθρώπινο αίτημα στον πλανήτη μας.
Όμως τα συμφέροντα, οι εγωισμοί προκαλούν και σήμερα πολεμικές συρράξεις, σκοτώνονται άνθρωποι, αναγκάζονται να αφήσουν σπίτια, περιουσίες, τους τάφους των πατέρων τους, με πρόσφατα τα γεγονότα στην Αρμενία.
Αλλά και εκεί που δεν υπάρχει πόλεμος οι ψυχές μας δεν είναι ειρηνικές, ταραχή, φόβος, απορία και απελπισία βασιλεύουν μέσα και γύρω μας.
Σήμερα ο πλανήτης ολόκληρος απειλείται από έναν θανατηφόρο αόρατο εχθρό, που προσέβαλε εκατομμύρια συνανθρώπων μας. Νόσησαν άνθρωποι νοσηλευόμενοι στα νοσοκομεία διασωληνωμένοι, έφυγαν από την ζωή πάνω από ένα εκατομμύριο.
Μπήκαμε σε καραντίνα, έκλεισαν εκκλησίες, σχολεία, νέκρωσε η αγορά, περιορίσθηκαν οι άνθρωποι στα σπίτια τους. Φοβάται ο ένας να πλησιάσει τον άλλο. Τίποτα δεν έμεινε στη ζωή μας όπως τα γνωρίζαμε μέχρι τώρα. Όλα τα αυτονόητα χάθηκαν. Κάθε βεβαιότητα εξαφανίσθηκε και την θέση τους πήραν ένα άσχημο παρόν και ένα αβέβαιο μέλλον.
Πρωτόγνωρα τα φετινά Χριστούγεννα. Μια ανατροπή όσων θεωρούσαμε δεδομένα μέχρι σήμερα.
Και βλέπει κανείς πόσο αδύναμος, πόσο ανίσχυρος είναι ο άνθρωπος στο αποκορύφωμα της επιστήμης, της τεχνολογίας, των ανακαλύψεών του, και είναι η στιγμή που θα πρέπει να στρέψει τα μάτια του και την ελπίδα του στον Θεό, τον οποίο εξόρισε από τη ζωή του.
Στο θεό που για μας τους ανθρώπους ήρθε στην γη και έγινε άνθρωπος.
Στον θεό που περπάτησε δίπλα μας, σκούπισε τα δάκρυά μας, σήκωσε τον σταυρό μας, γιάτρεψε τα πάθη μας, συγχώρεσε τα αμαρτήματά μας.
Στον Θεό που μας έδωσε το σώμα Του και το αίμα Του σαν φιλί ζωής για να ζήσουμε, το φάρμακο που εξασφαλίζει την ανοσία σε όλους μας.
Στον Θεό που περιμένει να οικοδομήσουμε ξανά την σχέση μας μαζί Του.
Να ξαναβάλουμε τον Χριστό στην ζωή μας, να γεννηθεί στην ψυχή μας, για να αναγεννήσει μέσα μας την ελπίδα.
Να μας βγάλει από τις απορίες μας, να μας λυτρώσει από τα αδιέξοδά μας, να μας φέρει την χαρά στην ζωή μας.
Πρέπει να ομολογήσουμε αδελφοί ότι πήραμε λάθος δρόμο και πρέπει να αλλάξουμε πορεία, έχοντας όμως οδηγό, φάρο και οδοδείκτη τον αστέρα που οδήγησε τους μάγους στο σπήλαιο της Βηθλεέμ για να συναντήσουμε τον Χριστό.
Παρακαλώ και ικετεύω τον ενανθρωπήσαντα Κύριο να φυγαδεύσει την θανατηφόρο μάστιγα σε τόπο έρημο και άνυδρο, να θεραπεύσει τους νοσούντας αδελφούς μας, να αναπαύσει τις ψυχές εκείνων που έφυγαν στην αιωνιότητα, να θωρακίσει τους ιατρούς και νοσηλευτές, όλους τους εργαζομένους στον χώρο της υγείας που δίδουν καθημερινά έναν υπεράνθρωπο αγώνα για τον συνάνθρωπό μας, και εύχομαι αδελφοί Καλά Χριστούγεννα και πλούσια την χάρη του ενανθρωπίσαντος Κυρίου μας.
Διάπυρος προς τον τεχθέντα Κύριον ευχέτης
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
Ο ΞΑΝΘΗΣ ΚΑΙ ΠΕΡΙΘΕΩΡΙΟΥ
ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΩΝ
