Τουριστική ανάπτυξη με… δεκάδες αδέσποτα!

Μου τηλεφώνησαν κάτοικοι του Π. Λάγους εκφράζοντας οργή και συγχρόνως απόγνωση για την υπερ-πληθώρα… αδέσποτων σκυλιών που αυξάνονται ραγδαία στον οικισμό και ανησυχούν τον κόσμο με ουρλιαχτά ολονυχτίς, αλλά και με την επιθετικότητά τους κατά την διάρκεια της ημέρας. «Υποτίθεται –μου είπαν- ότι επιχειρείται η τουριστική ανάπτυξη του Πόρτο Λάγους από Δήμο, Περιφέρεια και συλλόγους, αλλά στην πραγματικότητα δεν τολμά άνθρωπος να βαδίσει στους δρόμους του οικισμού γιατί ανά πάσα στιγμή μπορεί να πέσει θύμα των αδέσποτων σκυλιών»! Και απ’ ότι μου λένε οι κάτοικοι, μιλάμε για δεκάδες (ίσως και περισσότερα από εκατό) αδέσποτα σκυλιά! Και δεν πρόκειται για ένα χωριό με κοπάδια και στάβλους που δικαιολογούν ίσως την ύπαρξη σκυλιών, αλλά για έναν τουριστικό οικισμό με μαρίνα και εμπορικό λιμάνι, αλλά και με το… μεγαλύτερο παζάρι που προσελκύει χιλιάδες κόσμο! Να περιμένουμε κάποια κίνηση από τον Δήμο, αλλά και από τον τοπικό πολιτιστικό σύλλογο ή μήπως να περιμένουμε την… μεγαλύτερη αύξηση των αδέσποτων; Θα επανέλθω…

Πήγαν λέει την περασμένη Κυριακή μεσημεριάτικα στην παραλία του Μυρωδάτου όπου γίνονταν ο κακός χαμός από παραθεριστές σε μπιτσόμπαρα και ταβέρνες και άρχισαν τους ελέγχους! Μικτά συνεργεία οικονομικών και ασφαλιστικών φορέων σάρωσαν τα καταστήματα της παραλίας και μέχρις εδώ… την δουλειά τους έκαναν οι άνθρωποι! Το θέμα είναι όμως ότι απαίτησαν από τους επαγγελματίες, να σταματήσουν την δουλειά τους στην «χειρότερη» ώρα αιχμής, όταν δηλαδή οι ταβέρνες και τα αναψυκτήρια ήταν φίσκα από κόσμο, όταν δηλαδή θα έπρεπε το προσωπικό και οι μάγειρες να πάρουν φωτιά για να εξυπηρετήσουν τους εκατοντάδες πελάτες και να δώσουν τα αιτούμενα στοιχεία στα συνεργεία! Σε περιοχή όπου η καλοκαιρινή σεζόν δεν διαρκεί περισσότερο από… 40-50 ημέρες, σε μια περιοχή όπου οι τιμές σε σχέση με άλλες τουριστικές περιοχές είναι οι πιο χαμηλές, σε μια περιοχή όπου τα καταστήματα προσπαθούν να απασχολήσουν ολοένα και περισσότερα νέα παιδιά ιδιαίτερα, ήρθαν τα συνεργεία από την Θεσσαλονίκη να εφαρμόσουν λέει τον νόμο την πιο δύσκολη ώρα διαλύοντας ουσιαστικά τον προγραμματισμό των καταστημάτων εκείνη την στιγμή! Να εφαρμοστεί ο νόμος, αλλά όχι κι έτσι!

Στην οποία παραλία Μυρωδάτου δεν υπάρχει -ιδιαίτερα τα Σαββατοκύριακα- σύνδεση με το διαδίκτυο! Σε μια τουριστική –υποτίθεται- περιοχή όπου όλα λειτουργούν πλέον μέσω ίντερνετ και φυσικά όλοι είναι με ένα κινητό στο χέρι, δεν έχει προβλεφθεί η αύξηση της κάλυψης των οπτικών ινών και μένουμε όλοι με τα… μηχανήματα στο χέρι! Από πέρσι ανακίνησα το θέμα με τον Δήμαρχο Αβδήρων να επικοινωνεί ο ίδιος με τις εταιρείες προσκαλώντας τες να κάνουν το αυτονόητο, αλλά δυστυχώς μέχρι στιγμής δεν έχει γίνει τίποτα! Γιώργο Τσιτιρίδη μπορεί να είναι θέμα των εταιρειών κινητής τηλεφωνίας, αλλά ωστόσο ο κόσμος λέει «τι κάνει ο Δήμος Αβδήρων»; Εκτός από τον Δήμο Αβδήρων θα προσέθετα εγώ ότι έχουμε και κάποιους βουλευτές, κάποιους αντιπεριφερειάρχες, κάποιους περιφερειάρχες, όλοι μαζί αυτοί δεν θα πρέπει να κάνουν κάτι εκτός από τις… συσκέψεις για την τουριστική ανάπτυξη της περιοχής μας; Τουριστική ανάπτυξη να σου πετύχει χωρίς διαδίκτυο!

Αθόρυβα, αλλά αποτελεσματικά κινείται σε αρκετές περιπτώσεις η διοίκηση Κοντού στον Δήμο Ξάνθης με κάποιος από τους αντιδημάρχους να έχουν πάρει πολύ σοβαρά τον ρόλο τους και να φέρνουν άμεσα αποτελέσματα στα αντικείμενα που τους ανέθεσε ο Δήμαρχος. Ένας από αυτούς ο επί της πολιτικής προστασίας Ιωάννης Τσάπαλης, ο οποίος μαθαίνω από αρκετούς δημότες ότι ανταποκρίνεται άμεσα στα αιτήματα και στις παρατηρήσεις τους και με την προσωπική του παρουσία φέρνει αποτέλεσμα. Νεοφώτιστος δημοτικός σύμβουλος και αντιδήμαρχος, αλλά ωστόσο φρόντισε να μάθει καλά τις αρμοδιότητες και τις υποχρεώσεις του αντικειμένου του, κάτι που θα πρέπει να κάνουν όλοι οι αξιωματούχοι της δημοτικής αρχής. Και επιτέλους να αποκτήσουν και το «φαίνεσθαι», σύμφωνα με την «γυναίκα του καίσαρα»! Και ιδιαίτερα αυτή την περίοδο με την ισχύ του νόμου για τα ξερά χόρτα σε αυλές και οικόπεδα, ο προαναφερόμενος  αντιδήμαρχος φαίνεται πως είναι ιδιαίτερα αποτελεσματικός. Και τα καλά να γράφονται…

Του Τένη Καμαρίδη