Ο αντιπρόεδρος του ΤΕΕ Θράκης μιλά στην «Θ» για το επάγγελμα του μηχανικού, τους νέους επαγγελματίες και την κατάσταση που επικρατεί στον χώρο
«Ανάπτυξη χωρίς μηχανικούς δεν γίνεται» σημειώνει με έμφαση ο ίδιος
Για το επάγγελμα των μηχανικών, τους νέους που ακολουθούν τον κλάδο αλλά και την κατάσταση που επικρατεί σήμερα, μίλησε στην «Θ» ο αντιπρόεδρος του ΤΕΕ Θράκης και Πολιτικός Μηχανικός στην Ξάνθη κ. Βασίλης Ασημίδης, ο οποίος επιχειρεί να αφήσει και ένα μικρό «παράθυρο» ελπίδας και αισιοδοξίας στους νέους του επαγγέλματος που ενδεχομένως να τους δοθούν και κάποιες ευκαιρίες με τις αλλεπάλληλες αλλαγές σε πολλά ζητήματα, σημειώνοντας με έμφαση ότι «ανάπτυξη χωρίς μηχανικούς δεν γίνεται».
«Ο ΚΛΑΔΟΣ ΤΩΝ ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ ΧΕΙΜΑΖΕΤΑΙ ΕΔΩ ΚΑΙ ΠΕΡΙΠΟΥ ΔΕΚΑ ΧΡΟΝΙΑ»
Ειδικότερα ο ίδιος ανέφερε επακριβώς ότι «ο κλάδος μας γενικά χειμάζεται εδώ και περίπου δέκα χρόνια. Ο λόγος για τον οποίο χειμάζεται είναι διπλός. Πρώτον λόγω της οικονομικής κρίσης που γνωρίσαμε, όπως και άλλοι κλάδοι που είχαν κάποια θέματα (κάτι στο οποίο δεν χρειάζεται να επεκταθώ. Ο κάθε αναγνώστης σας με αυτήν την δράση καταλαβαίνει τι εννοώ). Από εκεί και πέρα υπάρχει και ένα ακόμη στοιχείο. Μια αλλεπάλληλη αλλαγή του νομοθετικού πλαισίου εντός του οποίου λειτουργούμε. Αυτό μας δημιούργησε φοβερές δυσλειτουργίες και προβλήματα και γενικά σε πολλά θέματα βρεθήκαμε εκτός προγραμματισμού και σχεδιασμού, τόσο για τα ιδιωτικά έργα όσο και για τα δημόσια. Καταλαβαίνετε πως όταν υπάρχει μια εμπλοκή σε ένα σημείο και δεν μπορούν να προχωρήσουν έργα ή επενδύσεις ή η απορρόφηση από το ΕΣΠΑ ή το πρόγραμμα δημοσίων έργων, αυτό σαφέστατα δημιουργεί κάποιο θέμα και στις τεχνικές εταιρίες και στους συναδέλφους μηχανικούς και σαφώς είναι και ένας ανασταλτικός παράγοντας για την απασχόληση των μηχανικών. Οπότε αυτή η συνεχής ανατροπή προγραμματισμού και σχεδιασμού και η αλλαγή των όρων του «παιχνιδιού», μας δημιούργησε γενικά σοβαρότατα προβλήματα».
«ΑΝΑΣΑ» ΓΙΑ ΑΡΚΕΤΟΥΣ ΤΟΥΣ ΝΕΟΥΣ ΤΟΥ ΚΛΑΔΟΥ Η ΑΠΟΣΥΝΔΕΣΗ ΤΗΣ ΑΔΕΙΑΣ ΑΣΚΗΣΕΩΣ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΟΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΕΣ ΕΙΣΦΟΡΕΣ
«Από εκεί και πέρα υπήρχαν θέματα όχι μόνον για τους νεότερους μηχανικούς αλλά και για μεγαλύτερους συναδέλφους και τεχνικές εταιρίες, που είχαν να αντιμετωπίσουν σοβαρά θέματα. Δεν σας κρύβω ότι και πάρα πολλοί κατέφυγαν στο εξωτερικό (όχι μόνο νεότερης ηλικίας αλλά και μεγαλύτερης). Όσον αφορά τους νεότερους συναδέλφους, γενικά τα τελευταία χρόνια εκείνο το οποίο είδαμε, είναι να μπαίνουν λίγοι στον επαγγελματικό στοίβο «μάχης» ως μηχανικοί και οι περισσότεροι είτε να ασχολούνται με κάποιο μεταπτυχιακό πρόγραμμα ή με κάποιο ερευνητικό πρόγραμμα ή με μια διδακτορική διατριβή είτε να αναζητούν την «τύχη» τους σε κάποια εργασία στο εξωτερικό. Γενικά αυτές ήταν οι τάσεις. Όσον αφορά για το πόσους μηχανικούς χρειαζόμαστε, το πόσοι υπάρχουν και το πόσοι έχουν μείνει ενεργοί, εκείνο που θα έπρεπε να γίνει – και όχι σε τοπικό αλλά σε κεντρικό επίπεδο- είναι να υπάρξει, κατόπιν μελέτης, ένας στρατηγικός σχεδιασμός σε κυβερνητικό επίπεδο ο οποίος θα μας έλεγε πόσους μηχανικούς θα μπορούσαμε να απασχολήσουμε αυτήν την στιγμή σε σχέση με ένα πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων ή με κάποια ευρωπαϊκά προγράμματα τα οποία αναμένεται να έρθουν. Πόσοι θα ήταν δυνατόν να απασχοληθούν δηλαδή, οπότε στην ουσία να κάνουμε αυτό που κάνουν κάποιες άλλες χώρες. Αυτή η απόφαση βέβαια δεν είναι τοπικού επιπέδου. Θα ήταν ένας γενικότερος στρατηγικός σχεδιασμός σε κυβερνητικό πλέον επίπεδο» συνέχισε ο ίδιος, τονίζοντας ότι «επειδή δεν μου αρέσει να υπάρχει πάντα μια ζοφερή εικόνα ή να αναπαράγουμε κάτι τέτοιου, θα ήθελα να επισημάνω κάποια πράγματα. Το πρώτο είναι ότι εδώ και ενάμιση περίπου χρόνο, έχουν αποσυνδεθεί η άδεια ασκήσεως επαγγέλματος που χορηγούμε από το Τεχνικό Επιμελητήριο με τις ασφαλιστικές εισφορές. Παλαιότερα, όταν κάποιος έδινε εξετάσεις στο ΤΕΕ και έπαιρνε την άδεια ασκήσεως επαγγέλματος, για να ασκήσει το επάγγελμα του μηχανικού, θα έπρεπε οπωσδήποτε να εγγραφεί και στον αντίστοιχο ασφαλιστικό φορέα οπότε και να αρχίσει η πληρωμή των ασφαλιστικών εισφορών. Αυτό ήταν δυσβάσταχτο για έναν νέο συνάδελφο που θα έπρεπε να αναζητήσει απασχόληση, οπότε ο αριθμός των νέων συναδέλφων που έρχονταν στην «οικογένεια» του Τεχνικού Επιμελητηρίου, ήταν εξαιρετικά περιορισμένος. Τον τελευταίο ενάμιση χρόνο, κατορθώσαμε να αλλάξει αυτό και να αποσυνδεθεί. Δηλαδή μπορεί να έρθει κάποιος συνάδελφος, να εγγραφεί στο Τεχνικό Επιμελητήριο, να λάβει την άδεια ασκήσεως επαγγέλματος, χωρίς να υπάρχει υποχρέωση της εγγραφής και στον αντίστοιχο ασφαλιστικό φορέα, με την καταβολή φυσικά των ασφαλιστικών εισφορών. Αυτό ενθάρυνε αρκετούς συναδέλφους, οπότε στις εξετάσεις για την χορήγηση της άδειας ασκήσεως, βλέπουμε κάπως μεγαλύτερη προσέλευση. Γενικά θα ήταν καλό οι νέοι συνάδελφοι να έρθουν στην «οικογένεια» του ΤΕΕ».
«ΕΝΔΕΧΟΜΕΝΩΣ ΝΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΘΟΥΝ ΚΑΙ ΚΑΠΟΙΕΣ ΕΥΚΑΙΡΙΕΣ ΑΠΟ ΤΙΣ…ΑΛΛΑΓΕΣ»
Επίσης ο κ. Ασημίδης επισήμανε ότι «οι αλλεπάλληλες αλλαγές στην νομοθεσία, στους κανονισμούς, στις διατάξεις και στο πως αντιμετωπίζουμε ένα τεχνικό έργο – με πρόσφατη την τελευταία αλλαγή στην έκδοση των ηλεκτρονικών αδειών – δημιουργεί κάποιες ευκαιρίες για τους νέους με την έννοια του ότι είναι σαφέστατα πιο εύκολο να προσαρμοστεί ο νέος σε ένα περιβάλλον που αντικρύζει για πρώτη φορά, παρά ένας παλαιότερος συνάδελφος ο οποίος είχε μάθει να λειτουργεί διαφορετικά. Επίσης ενδεχομένως κάποιος νέος συνάδελφος να έχει διδαχθεί τις αλλαγές στους κανονισμούς, ενώ κάποιος παλαιότερος θα πρέπει να μάθει, να ανοίξει βιβλία, να προσαρμοστεί κλπ. Αυτή η προσαρμογή για κάποιον νεότερο, καταλαβαίνετε πως είναι κάπως πιο εύκολη. Αυτό δημιουργεί ένα μικρό «παράθυρο» για κάποιους συναδέλφους που θέλουν να ασχοληθούν με κάποιο πιο εξειδικευμένο τομέα, γιατί το αντικείμενο του μηχανικού είναι ευρύτατο. Ενδεχομένως λοιπόν να δημιουργηθούν και κάποιες ευκαιρίες. Τώρα αν θα έρθει άμεσα η ανταμοιβή των όποιων κόπων ή όχι, αυτό είναι κάτι που δεν μπορώ να προδικάσω ή να προβλέψω».
«ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΧΩΡΙΣ ΜΗΧΑΝΙΚΟΥΣ ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ…»
«Πρόσφατα έγινε και αλλαγή της κυβέρνησης και προσδοκούμε πάντα το κάτι καλύτερο από την οποιαδήποτε νέα κυβέρνηση. Δηλαδή για κάποια ευκρινέστερη νομοθεσία, για κάποιο οικονομικό καθεστώς το οποίο θα ευνοεί κάποιες επενδύσεις. Γιατί γνωρίζουμε ότι το επάγγελμα του μηχανικού στηρίζεται είτε σε ιδιωτικές επενδύσεις είτε σε πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων είτε σε απορρόφηση κάποιων χρημάτων από κάποιους άξονες χρηματοδότησης. Επομένως αν το περιβάλλον γίνει λίγο πιο «φιλικό» έχω την αίσθηση ότι ενδεχομένως τα επόμενα χρόνια θα βελτιωθούν τα πράγματα» υπογράμμισε ο κ. Αδημίδης, ενώ αναφορικά με το αν το επάγγελμα του μηχανικού έχει μέλλον, σημείωσε ότι «δεν θέλω να απογοητεύσω κανέναν και δεν μπορούμε να πούμε ότι το επάγγελμα του μηχανικού δεν έχει μέλλον και θα σβήσει. Η αλήθεια είναι ότι τα τελευταία χρόνια ζήσαμε κάποιες άσχημες ημέρες, που δεν ξέρω αν μεταπολεμικά κάποιοι παλαιότεροι συνάδελφοι είχαν ξαναζήσει. Πάντως οι μαρτυρίες και οι συζητήσεις με παλαιότερους, δείχνουν ότι αυτά που ζήσαμε με τις αλλεπάλληλες αλλαγές και την οικονομική κρίση, δεν τα είχαν ξαναζήσει. Ωστόσο, εκείνο το οποίο θέλω να πω είναι ότι σαφέστατα δεν μπορεί μια χώρα να αναζητεί την ανάπτυξη – και αυτό είναι κάτι που αναζητείται και έχουν γίνει δηλώσεις σε κυβερνητικό επίπεδο – χωρίς να υπάρχουν μέσα μηχανικοί. Ανάπτυξη χωρίς μηχανικούς δεν γίνεται…»
