Μετά την αινιγματική ανακοίνωση από κοινού με τον Μιχ. Σπανίδη…
Ο γνωστός γιατρός και πλειοψηφών της «Αγάπης» ανοίγει τα χαρτιά του αποκλειστικά στη «Θ» και εξηγεί τους λόγους αυτής της επιλογής του
Η αινιγματική –πράγματι- ανακοίνωση που εξέδωσαν προχθές οι δύο παραιτηθέντες δημοτικοί σύμβουλοι του συνδυασμού Παπαχρόνη (Β. Παπαδόπουλος και Μιχ. Σπανίδης) έδωσε τροφή για διάφορα σενάρια και πολιτικά πηγαδάκια.
Ιδιαίτερα ο επίλογος της ανακοίνωσης, αναφορικά με την «επανέκθεση» των δύο στην κρίση των Ξανθιωτών, παρέπεμψε σε διάφορες επιλογές που θα μπορούσαν να έχουν, σίγουρα όμως όχι στην σύνθεση ενός νέου δημοτικού συνδυασμού…
Σήμερα λοιπόν, ο ένας εκ των δύο συγγραφέων της ανακοίνωσης- «μανιφέστο» και πλειοψηφών σύμβουλος στις εκλογές του 2019, ανοίγει τα «χαρτιά» του αποκλειστικά στη «Θ» και φανερώνει τις προθέσεις του, οι οποίες φαίνεται να είναι και οι τελικές επιλογές του, για τις εκλογές του 2023.
«ΕΚΦΡΑΣΑΜΕ ΤΙΣ ΠΡΟΘΕΣΕΙΣ ΜΑΣ, ΑΛΛΑ ΤΟ ΤΙ ΘΑ ΚΑΝΕΙ Ο ΚΑΘΕΝΑΣ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΟ ΤΟΥ ΘΕΜΑ»
Αρχικά ο κ. Παπαδόπουλος, θέλησε να αναφερθεί στην από κοινού ανακοίνωση με τον κ. Σπανίδη, η έκδοση της οποίας έδωσε και την αφορμή για το παρόν ρεπορτάζ, λέγοντας πως: «για να ξεκαθαρίσουμε τα πράγματα, ας πούμε ότι είναι μια κατάθεση ψυχής και κάποιες σκέψεις για το τι έγινε. Είναι μια προσπάθεια να δοθεί ερμηνεία σε γεγονότα και βέβαια έχει και ψήγματα αυτοκριτικής. Σίγουρα το κείμενο λέει κάτι. Ότι εμείς οι δυο τουλάχιστον που υπογράφουμε, έχουμε την ευθύνη να συνεχίσουμε μια προσπάθεια. Το τι θα κάνει ο καθένας είναι δικό του θέμα (σ.σ. από τους δυο), γιατί εν τέλει αυτό συμβαίνει. Είμαστε ελεύθεροι άνθρωποι και ακριβώς αυτήν την ελευθερία πρεσβεύει και το κείμενο. Η ανάγκη όμως για την εξυπηρέτηση μιας ηθικής υποχρέωσης που νιώθουμε, εκφράζεται –και φαντάζομαι ότι είναι κατανοητό – μέσα από αυτό το κείμενο. Αν μπορέσουμε να συμπορευτούμε με τον Μιχάλη ή όχι, αυτό θα το δείξει ο χρόνος».
«ΘΑ ΚΑΤΕΒΩ ΜΕ ΜΕΛΙΣΣΟΠΟΥΛΟ – ΧΑΤΖΗΘΕΟΔΩΡΟΥ – ΛΥΡΑΤΖΗ – ΑΥΤΟΙ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΛΟΓΟΙ»
Σε ερώτηση της «Θ» για το πώς έχει σκοπό να επανέλθει στα δημοτικά πράγματα και μέσα από ποιον συνδυασμό, ο ίδιος απαντά ότι «Κάντε λίγη υπομονή γιατί αυτό έχει να κάνει και με τις προτάσεις και με τις δυνατότητες που υπάρχουν, γιατί ακόμη δεν έχουμε όλα τα δεδομένα. Σίγουρα με ενδιαφέρουν πολύ οι συνεργασίες. Πιοστεύω στις συνεργασίες και στην συνέχιση της λογικής της απλής αναλογικής μέσα από συνεργαζόμενα σχήματα όσο το δυνατόν πιο ευρεία, τα οποία να μην εξυπηρετούν ούτε οικονομικά συμφέροντα, ούτε συντεχνίες, ούτε φυσικά πολιτικές σκοπιμότητες. Αυτή είναι η σκέψη μου. Εγώ θα κατέβω με το σχήμα Μελισσόπουλου – Χατζηθεοδώρου – Λύρατζη. Είναι προσωπική μου θέση. Το ξεκαθάρισα και στους παλιούς μου συναδέλφους. Υπό ποια μορφή τώρα θα γίνει αυτό, θα το δούμε. Εκτός και αν δεν με θέλουν. Εκείνο είναι άλλο θέμα. Εγώ είπα ότι έχω μια πρόθεση να το στηρίξω, ακριβώς επειδή είναι τρεις παρατάξεις που κάθισαν στο τραπέζι και συνομίλησαν. Πράγμα το οποίο από μόνο του πρέπει να το στηρίξει κάποιος (το ότι συνομιλούν άνθρωποι). Είναι πολύ σημαντικό αυτό. Και αν στο τραπέζι αυτό, κάθονταν και άλλες παρατάξεις, θα τις στήριζα και αυτές. Στηρίζω τον διάλογο, στηρίζω την προσπάθεια για συνεννόηση και όχι το αποτέλεσμα αυτό καθαυτό. Πιο πολύ με ενδιαφέρει η διαδρομή. Αυτή κατ’ εμέ είναι η ουσία και αυτό σίγουρα μας λείπει. Να καθίσουμε – πριν φτάσουμε στις εκλογές – σε ένα τραπέζι και να παρουσιάσουμε στον κόσμο τι μπορούμε να κάνουμε, έχοντας συνεννοηθεί εκ των προτέρων. Όχι να κερδίσουμε τις εκλογές και μετά να δούμε πως θα μοιράσουμε μια «πίτα». Αυτό δεν είναι καλό για τον κόσμο».
«ΔΕΝ ΜΕΜΦΟΜΑΙ ΤΟΝ ΠΑΠΑΧΡΟΝΗ…»
Σε άλλη ερώτηση της «Θ» σχετικά με το τι άλλαξε από όσα λάμβαναν χώρα στην αρχή (αφού υπερθεμάτιζε και ο ίδιος την στάση Παπαχρόνη) ο κ. Παπαδόπουλος, απαντά ότι «Ο Γιάννης είναι ένας πολύ σημαντικός παράγοντας των αυτοδιοικητικών τεκταινομένων. Είχε μια σκέψη με την οποία εγώ συμπορεύτηκα. Κατ΄εμέ έκανε μια πολύ ωραία κίνηση να αναζητήσει συνεργασίες. Ενδεχομένως, το έκανε με έναν κατ΄ αλλους «άκομψο» τρόπο. Εγώ το ερμήνευσα σαν μια πολιτική κίνηση που είχε διόραση, τον ακολούθησα σε αυτό και τα πράγματα εξελίχθηκαν κάπως διστακτικά με αποτέλεσμα – ενδεχομένως να μην τελεσφορήσει η συνέχιση της δικής του συμπόρευσης (;). Ας κάνει αυτό που καταλαβαίνει ο κ. Παπαχρόνης. Δεν τον μέμφομαι. Μπορεί όλο αυτό να ήταν μια διερεύνηση των δυνατοτήτων. Μπορεί να είχε ακριβώς την ίδια στάση με εμένα. Εγώ, ακριβώς επειδή σέβομαι τον Γιάννη και τον αγαπώ και για αυτό τον ακολούθησα και συνεχίζω να τον σέβομαι σαν έναν άνθρωπο ο οποίος έχει προσφέρει και μπορεί να προσφέρει και άλλα. Άρα δεν έχει αλλάξει κάτι στην ουσία. Αλλάζει ενδεχομένως η στάση που έχω εγώ στα δεδομένα που υπάρχουν αυτήν την στιγμή, τα οποία είναι ελλιπή. Αλλά δεν θέλω να περάσει και πάρα πολύς χρόνος μέχρι να αποφασίσει κανείς το τι θα κάνει, γιατί και οι πολίτες περιμένουν. Ο καιρός, πλησιάζει σιγά σιγά και οι πολίτες έχουν δικαίωμα να μάθουν και να κατασταλάξουν και αυτοί. Αυτές είναι οι σκέψεις μου. Φυσικά και δεν έχω τίποτε με τους συναδέλφους – συνοδοιπόρους της «Αγάπης».
«ΔΕΝ ΛΕΩ ΟΤΙ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΜΕ ΤΗΝ ‘’ΑΓΑΠΗ’’ ΕΓΙΝΑΝ ΛΑΘΟΣ, ΑΛΛΑ ΕΝΔΕΧΟΜΕΝΩΣ ΝΑ ΜΗΝ ΗΤΑΝ ΤΟ ΚΑΤΑΛΛΗΛΟ TIMING»
Αναφορικά με τους εναπομείναντες του συνδυασμού «Αγάπη για την Ξάνθη μας», δημοτικούς συμβούλους, καθώς πολλοί εξέλαβαν και ως σαφή αιχμή προς εκείνους, το «μανιφέστο» των κ. Παπαδόπουλου – Σπανίδη, ο ίδιος σημειώνει ότι «δεν είναι «αιχμή» αυτό. Είναι πιο πολύ ένα σκοτσέζικο ντους σε όλους μας αυτό. Δηλαδή, κάποια πράγματα που μπορούσα να σκεφτώ τα έγραψα και τα προσυπέγραψε ο Μιχάλης. Είναι πράγματα τα οποία θα μπορούσα να πω και στην πλατεία, και δημοσίως και κατ΄ιδίαν σε όλους. Δεν έχω να κρύψω κάτι. Είναι αγαπητικά λόγια γιατί έχουν μέσα και αυτομομφή προς εμένα, έχουν και προβληματισμό αλλά και μια δόση κριτικής προς εμάς τους δύο. Δεν λέω ότι τα πράγματα έγιναν λάθος. Μπορώ να σας πω ότι οι άνθρωποι αυτοί έχουν και καλή προαίρεση. Ενδεχομένως όμως το timing αυτό να μην είναι το κατάλληλο δεδομένων των στόχων και των αξιών με τις οποίες ξεκίνησε η «ΑΓΑΠΗ». Αυτή είναι η προσωπική μου θεώρηση. Τους εύχομαι ο,τι και να κάνουν, να συνεχίσουν να είναι πηγαίοι, να είναι αυτό που είναι και να βοηθήσουν προς αυτήν την κατεύθυνση με την οποία ξεκινήσαμε. Γιατί είναι επικίνδυνη η πολιτική και όντας άνθρωποι που ξεκινήσαμε με αγνά κίνητρα – θέλω να πιστεύω – να μείνουμε έτσι».
