Με αφορμή τον πνιγμό εξάχρονου αγοριού στην παραλία Ιμέρου Ροδόπης
Τι πρέπει να προσέχουν οι γονείς – Πως μπορούμε να εκπαιδευτούμε
Μπορεί το Καλοκαίρι να θέλει ήλιο, θάλασσα και μπάνια, ωστόσο αρκεί μια στιγμή για να συμβεί το τραγικό και αναπάντεχο γεγονός του πνιγμού.
Πρόσφατο, περιστατικό, ο χαμός ενός εξάχρονου αγοριού στον Ίμερο Ροδόπης, που κολυμπούσε μαζί με τον πατέρα του. Όταν ο δεύτερος έχασε τα ίχνη του και τον αναζήτησε, ήταν ήδη αργά, καθώς λίγη ώρα αργότερα, το άτυχο παιδί ανασύρθηκε νεκρό.
Και όμως, το βάθος του νερού δεν συγχέεται με τα περιστατικά των πνιγμών, αφού αρκεί ένα «πλατσούρισμα» στην ακροθαλασσιά για ένα παιδί που θα ξεφύγει της προσοχής των γονέων του, για το τραγικό τέλος, όπως εξηγεί στην «Θ» ο Εκπαιδευτής Εκπαιδυετών του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού κ. Ζεκή Μεμέτ Αλή, ο οποίος σημειώνει με ιδιαίτερη έμφαση ότι ο πνιγμός είναι βουβός, εξηγώντας παράλληλα ότι η Ελλάδα, κατέχει την «πρωτιά» στα περιστατικά των πνιγμών, καθώς γενικά δεν υπάρχει κολυμβητική παιδεία.
ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΟΛΥΜΒΗΤΙΚΗ ΠΑΙΔΕΙΑ – Η ΧΩΡΑ ΜΑΣ ΕΧΕΙ ΠΡΩΤΙΑ ΣΤΟΥΣ ΠΝΙΓΜΟΥΣ – ΕΙΝΑΙ «ΒΟΥΒΟΣ» Ο ΠΝΙΓΜΟΣ – ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΜΕ ΤΟ ΒΑΘΟΣ ΤΟΥ ΝΕΡΟΥ
Ειδικότερα ο κ. Ζεκή εξήγησε στην «Θ» ότι:
Δεν υπάρχει κολυμβητική παιδεία, παρόλο που η Ελλάδα είναι μια χώρα με μεγάλη ακτογραμμή, θάλασσα και παραλίες και έχουμε σοβαρό πρόβλημα, διότι κάθε καλοκαίρι έχουμε πρωτιά στους πνιγμούς. Έχουμε περίπου 350 πνιγμούς κάθε χρόνο. Γενικότερα για το καλοκαίριο, ως Σχολή Ναυαγοσωστών έχουμε κάνει κάποια ενημερωτικά σποτάκια, τα οποία προβάλλονται αυτές τις ημέρες στην επικράτεια.
Φυσικά και πρέπει να έχουμε την προσοχή μας το καλοκαίρι, στις ηλικίες των 5-10 ετών και γενικότερα στα παιδιά. Πρέπει να ξέρουμε ότι ο πνιγμός είναι βουβός σε αυτές τις περιπτώσεις και δεν υπάρχει το να καλεί σε βοήθεια ένα παιδί που κινδυνεύει να πνιγεί. Χάνεται βουβά χωρίς το κάλεσμα βοήθειας, γιατί εκείνη την στιγμή καταπίνει νερό και είναι αδύνατον να καλέσει σε βοήθεια. Άρα το μόνο που χρειάζεται είναι να είμαστε πάρα πολύ προσεκτικοί, να επιβλέπουμε τα παιδιά και να μην ξεχνάμε ότι για να πνιγεί κάποιος στο υγρό στοιχείο (θάλασσα, ποτάμια, λίμνες) – όπως λέμε εμείς οι ναυαγοσώστες – χρειάζεται μια πιθαμή νερό ή διαφορετικά να σκεπαστεί ο αυχένας. Αν δηλαδή πέσει μπρούμυτα, στο νερό και σκεπαστεί ο αυχένας, είναι αρκετό για να χαθεί μια ζωή και να προέλθει ο πνιγμός από υγρό στοιχείο. Δεν έχει να κάνει με το βάθος του νερού, το να χάσει κάποιος την ζωή του. Ανακεφαλαιώνοντας λοιπόν, ο γονέας ή ο κηδεμόνας, πρέπει να είναι σε επιφυλακή, να παρατηρεί συνέχεια το παιδί και ότι δεν μπορεί να κάθεται στην παραλία, να κάνει ηλιοθεραπεία, να διαβάζει βιβλίο, να παίζει με το κινητό ή να μιλά στο κινητό και το παιδί να είναι στην άκρη του κύματος και να νομίζουμε ότι δεν κινδυνεύει επειδή δεν είναι βαθιά και «δεν το σκεπάζει το νερό» (όπως λένε συνήθως).
Από εκεί και πέρα, αν συμβεί το μοιραίο, θα πρέπει να είναι κατάλληλα προετοιμασμένος και σε αυτό που λέμε «παροχή πρώτων βοηθειών» γιατί αν η παραλία διαθέτει ναυαγοσώστη, τότε τα πράγματα είναι ευκολότερα. Αν δεν υπάρχει ναυαγοσώστης, πρέπει να καλέσουμε σε βοήθεια – σε αυτήν την περίπτωση – το 108 (Λιμενικό Σώμα), διαφορετικά μέχρι να καταφθάσουν οι υπηρεσίες έκτακτης ανάγκης, πρέπει να επιληφθούμε εμείς οι ίδιοι, παρέχοντας τις πρώτες βοήθειες του πνιγμού από υγρό στοιχείο, εφαρμόζοντας για άλλη μια φορά την καρδιοαναπνευστική αναζωογόνηση.
ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΙΚΟΙ – ΠΟΤΕ Ο ΝΑΥΑΓΟΣΩΣΤΗΣ ΔΕΝ ΓΥΡΝΑ ΤΗΝ ΠΛΑΤΗ ΣΤΟΥΣ ΛΟΥΟΜΕΝΟΥΣ – ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΒΟΗΘΗΣΕΙ ΜΙΑ ΜΗ ΚΟΛΥΜΒΗΤΙΚΗ ΔΙΑΣΩΣΗ
Επιπλέον ο ίδιος επισήμανε ότι:
Δυστυχώς δεν υπάρχει κάτι άλλο εκτός από την πρόληψη και αντιμετώπιση στην συγκεκριμένη περίπτωση, για να προλάβουμε οποιοδήποτε ατύχημα, πέρα από το υγρό στοιχείο, πολύ περισσότερο σε παιδικές ηλικίες. Ξαναθυμίζω ότι ο πνιγμός είναι «βουβός» και αυτό δεν πρέπει να το ξεχνάμε. Μην περιμένουμε να ακούσουμε κάλεσμα βοήθειας σε αυτές τις περιπτώσεις για να επικεντρωθούμε στο ότι κάτι συμβαίνει. Άρα χρειάζεται να είμαστε πάρα πολύ παρατηρητικοί. Και οι ναυαγοσώστες αυτό που κάνουν είναι να παρατηρούν συνέχεια τους λουόμενους στην οριοθετημένη περιοχή. Δεν θα δούμε ποτέ έναν ναυαγοσώστη να έχει γυρίσει την πλάτη του στους λουόμενους, γιατί το μόνο που χρειάζεται να κάνει είναι να τους παρατηρεί. Μεγάλη προσοχή λοιπόν. Η διάσωση στο υγρό στοιχείο είναι και η πλέον δυσκολότερη για εμάς τους διασώστες, αλλά και πολύ επικίνδυνη. Βλέπουμε ακόμη και ναυαγοσώστες να χάνουν την ζωή τους, επιχειρώντας μια τέτοιου είδους διάσωση. Το ίδιο συμβαίνει και με τους εκπαιδευμένους πυροσβέστες στις δασικές πυρκαγιές, που βλέπουμε να καίγονται. Τέτοιου είδους διασώσεις είναι δύσκολες, αλλά μια κολυμβητική διάσωση (το να πετάξουμε αυτήν την πετσέτα όταν κάποιος κινδυνεύει ή το να κάνουμε μια ανθρώπινη αλυσίδα – χέρι χέρι – και να πλησιάσουμε να του πετάξουμε ένα σωσίβιο ή ένα σκοινί για να το πιάσει και να τον τραβήξουμε) θα μπορούσε να βοηθήσει αυτόν που κινδυνεύει. Προσοχή όμως: Μην πλησιάσουμε, διότι ο πνιγμένος θα πιαστεί από εμάς, με αποτέλεσμα να μας θέσει ίσως σε κίνδυνο, για να σωθεί ο ίδιος. Αυτούς τους κινδύνους επισημαίνουμε, γιατί ο πνιγμένος προσπαθεί να βγει πάνω από το νερό, με αποτέλεσμα να βυθίσει εμάς. Τα γνωρίζουν αυτά οι περισσότεροι λουόμενοι, υπάρχουν και οδηγίες για το τι πρέπει να κάνουμε όταν είμαστε στην παραλία, αν πρέπει να φάμε ή όχι, αν πρέπει να πιούμε κ.ο.κ.
Η ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΕΙΝΑΙ Η ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ
Κλείνοντας ο κ. Ζεκή σημείωσε ότι:
Η εκπαίδευση είναι η καλύτερη αντιμετώπιση. Αυτό είναι το μήνυμα προς όλους τους πολίτες της Ξάνθης. Να εκπαιδευτούν στα προγράμματα που έχει ο ΕΕΣ έτσι ώστε να νιώσουμε και να είμαστε πιο ασφαλείς όλοι μας. Τα εκπαιδευτικά προγράμματά μας λοιπόν, είναι διαθέσιμα για όλους τους συμπολίτες μας και το μόνο που έχουν να κάνουν είναι να δηλώσουν συμμετοχή στο email μας ή να επικοινωνήσουν τηλεφωνικά με τα γραφεία μας, ώστε ο καθένας να συμμετέχει και να πιστοποιηθεί στα γνωστά εκπαιδευτικά προγράμματα που έχει ο Ε.Ε.Σ και το Περιφερειακό Τμήμα Ξάνθης.
